Krahas tmerreve të luftës rreth përvjetorit në Ukrainë, një ngjarje e jashtëzakonshme afrikane u dallua në fillim të shkurtit: vizita ekumenike në Juba, kryeqyteti i Sudanit të Jugut.
Dhjetëra mijëra dolën për të parë Papën, Kryepeshkopin e Canterbury-t dhe Moderatorin e Kishës së Skocisë në një mision të përbashkët të jashtëzakonshëm për të sjellë mesazhin e paqes në një vend konflikti dhe varfërie.
Si një grusht shteti propagandistik i prodhuar nga ekipi mediatik i Vatikanit dhe Associated Press, vizita vështirë se mund të kishte arritur një mbulim më të mirë të lajmeve për Afrikën. Por për qytetarët e Sudanit të Jugut ai kishte një objektiv humanitar jetik të rëndësishëm, i cili nëpërmjet shërbimit të kishës ishte të ngrinte shpresat e miliona njerëzve që janë bërë viktima të luftës civile dhe urisë.
Sudani i Jugut është më pak se 12 vjeç, pasi u nda nga Sudani për t’u bërë vendi i 55-të i Afrikës dhe kombi më i ri në botë, më 9 korrik 2011. Kjo pasoi 20 vjet luftë civile dhe një referendum në të cilin 98.83 për qind e të regjistruarve votuan për pavarësinë.
Vendi ka potencial të madh ekonomik, me një nga rezervat më të mëdha të naftës në Afrikën Sub-Sahariane. Nafta pompohet në Port Sudan dhe sjell të ardhura në Veri dhe Jug. Por në vend që të sjellë pasuri, prania e naftës ka qenë edhe shkak i korrupsionit dhe përplasjeve të dhunshme rreth vendburimeve të naftës. Ndarjet dhe mosmarrëveshjet e reja për kufijtë midis dhe brenda dy grupeve kryesore etnike, Dinka dhe Nuer, e përkeqësojnë konfliktin.
E gjithë kjo e bën Sudanin e Jugut një nga zonat më të mëdha të fatkeqësive në botë, të cilësuar si vendi më i rrezikshëm për punonjësit e ndihmës. OKB-ja thotë se nga një popullsi totale prej 12 milionë banorësh, 74 për qind kanë nevojë për ndihmë humanitare dhe 63 për qind varen nga ndihma ushqimore. Katër vjet përmbytje kanë dyfishuar numrin e njerëzve të zhvendosur në 2.2 milionë. Një regjistrim tregoi se 46 për qind e popullsisë është nën 15 vjeç.
Këto shifra paraqesin një tablo të varfërisë së plotë në zonat e Jugut ku konfliktet lokale ose dhuna kanë marrë ndikimin e tyre. Një shkak i zakonshëm është ndryshimi i klimës, me përmbytje të papritura dhe thatësirë të vazhdueshme që çojnë në migrimin e detyruar të familjeve gjysmë nomade në zonat e banuara.
“Në një botë të plagosur nga përçarjet dhe konfliktet,” tha Papa, “ky vend po pret një pelegrinazh ekumenik të paqes…. një mundësi për Sudanin e Jugut që të rifillojë lundrimin në ujëra të qeta, duke filluar dialogun, pa dyfytyrësi dhe oportunizëm. Qoftë për të gjithë një rast për të ringjallur shpresën.”
Udhëheqësve politikë – përfshirë Presidentin Salva Kir dhe Zëvendës Presidentin Riek Machar – Papa u prezantoi një imazh historik të Dhuratës së Nilit, ujërat e të cilit tani duhej të rifreskoheshin. “Ju, udhëheqës të nderuar, jeni burimet…që ujisni jetën e komunitetit, baballarëve dhe nënave të këtij vendi të ri. Jeni të thirrur të rinovoni jetën e shoqërisë si burime të pastra prosperiteti dhe paqeje.”
Udhëheqësit e kishës folën gjithashtu fuqishëm kundër dhunës në familje ndaj grave të reja, përdhunimit dhe martesave të detyruara – të gjitha shkaqet e mëtejshme të konfliktit etnik. Për të përforcuar pikën, rreth 60 gra katolike ecën për nëntë ditë nga Rumbek në Kishën e Shën Terezës në Juba për të takuar Papën dhe për t’u pritur nga këngëtarë dhe valltarë.
APPG për Sudanët, e kryesuar nga deputeti Vicky Ford, ka arritur në përfundimin se kishte mjaft udhëheqje potenciale në Sudanin e Jugut nëse liderët do të përmbushnin përgjegjësitë e tyre, do të çarmatosnin kryekomandantët dhe do të qeverisnin. Nuk mungoi as mbështetja ndërkombëtare, madje as ndihma humanitare. Dhe ekzistonte një udhërrëfyes, i mbështetur fuqishëm nga shtetet fqinje dhe Bashkimi Afrikan.
Por procesi duhet të fillojë – ose të fillojë përsëri – me shoqërinë civile, duke përfshirë grupet aktive të të rinjve, grupet e gjalla të grave dhe kishat. Disa nga peshkopët janë të angazhuar tashmë në një program aktiv pajtimi, por ata kanë nevojë për inkurajim të vazhdueshëm nga homologët e tyre anembanë botës.
PoliticsHome
Discussion about this post