Nga oraret e mbushura me bllokime deri te aksesi i vazhdueshëm i kohës para ekranit dhe rrjeteve të mediave sociale, nuk ka dyshim që “tweens”-ët e sotëm kanë shumë gjëra që po ndodhin. Në një farë mase ata mund të jetojnë në një gjendje të vazhdueshme shpërqendrimi.
“Të ndërveprosh me ekranet do të thotë më pak kohë që ne të fokusohemi te vetja dhe çfarë po ndodh në botën përreth nesh”, thotë Christopher Willard, PsyD, psikoterapist dhe autor i “Growing Up Mindful”.
Willard shton se vetë ekranet nuk janë problemi, por kur fëmijët i përdorin tepër ato “ata humbasin atë që po ndiejnë në të vërtetë, ose një ditë të bukur, ose atë që thotë mësuesi, ose mundësinë për të bashkëvepruar me një bashkëmoshatar. në korridor.”
Përveç shpërqendrimeve nga jashtë, dy vitet janë një kohë kur truri natyrshëm bëhet më i ngarkuar, thotë edukatorja e ndërgjegjes Gloria Shepard. “Ndërsa gjatë fëmijërisë ata priren të jenë shumë më tepër në këtë moment, ndërsa fëmijët i afrohen asaj kohe, truri i tyre bëhet më shumë si truri i të rriturve dhe ata përfshihen më shumë në mendjet e tyre,” thotë Shepard.
Lajmi i mirë: Vetëdija mund t’i ndihmojë të rinjtë të përballen me këto ndryshime dhe të lundrojnë në rrethinën e tyre. “Duke i mësuar ata të ngadalësojnë, ndërgjegjja i ndihmon fëmijët të jenë më të vetëdijshëm në një mënyrë pozitive, në mënyrë që ata të jenë më të vetëdijshëm për veten sesa të vetëdijshëm dhe të aftë të mendojnë për ndikimin e tyre tek njerëzit e tjerë, si dhe të mendojnë përmes vendimeve që po marrin”, thotë Willard.
Këtu janë disa mënyra për të ndihmuar partnerin tuaj të vërë në praktikë vëmendjen.
1. Modelojeni vetë
Pa dyshim që të rriturit janë fajtorë që janë kapur në të njëjtat shpërqendrime si fëmijët e tyre. Willard thotë se mënyra më e mirë për t’i mësuar ata të jenë të ndërgjegjshëm është ta praktikoni vetë. “Sa më shumë të shmangim të qenit në telefon në kohën e darkës, ose të qëndrojmë të pranishëm në trupin tonë duke marrë frymë kur jemi të stresuar, ose të tregojmë vëmendje të pandarë ndaj fëmijëve tanë, aq më shumë ata do të modelojnë të njëjtën sjellje”, thotë ai.
Në vend që t’u thotë atyre se çfarë të mos bëjnë, Willard inkurajon të qenit i hapur dhe i sinqertë për atë që dëshironi që ata të bëjnë. “Në vend që të thoni ‘Hiq telefonin’ thuaj ‘Hej, po e lë telefonin. Le të dalim jashtë dhe të bëjmë një gjueti thesari, ose të vizatojmë shkumës në trotuar ose të luajmë në park,” sugjeron ai.
2. Përqendrohuni në frymëmarrje
Frymëmarrjet e gjata nxisin sistemin nervor parasimpatik, i cili është përgjegjës për të na qetësuar. Shepard rekomandon t’u shpjegoni të rinjve se truri i tyre i përgjigjet natyrshëm frymëmarrjes së tyre – kështu që frymëmarrja është në fakt një mënyrë për të “hakuar” trurin tuaj!
Për shembull, nëse ndihen të shqetësuar, kërkojuni të bëjnë një ushtrim të thjeshtë: nxjerrin frymë me zë 5 herë radhazi. Më pas kërkojuni të vërejnë se si ndihen. “Shumica ndihen pak më të qetë,” thotë Shepard. “Ata mund të zbresin nga një nivel stresi prej 7 në një shkallë nga 1 në 10 në 5, gjë që ndihet më e menaxhueshme.”
Një metodë tjetër është të praktikoni një strukturë të numëruar të frymëmarrjes: merrni frymë për 4 numërime, mbajeni për 4 numërime dhe më pas merrni frymë jashtë për 4 numërime. “Avantazhi i frymëmarrjes së numëruar është se i jep mendjes diçka të bëjë me numërimin, gjë që mund t’i ndihmojë ata t’i shkëpusin nga mendimet këmbëngulëse në të cilat janë ngecur duke i dhënë mendjes pak punë.”
Praktikimi i teknikave të frymëmarrjes mund të bëhet përpara detyrave të shtëpisë, testeve ose shfaqjeve si lojëra dhe recitale.
Willard thotë se një taktikë tjetër e frymëmarrjes është të marrësh frymë përmes hundës sikur po nuhat ngadalë një filxhan çokollatë të nxehtë dhe më pas të nxirrni ajrin përmes gojës sikur po e ftohni butësisht. “Kjo është një mënyrë për t’u mësuar fëmijëve frymëmarrjen e thellë pa e quajtur kështu,” thotë ai.
3. Prekni në shqisat e tyre
Kohët e tranzicionit para detyrave të shtëpisë, darkës ose gjumit janë kohë të mira për të hyrë në kontakt me shqisat dhe për të shpëtuar nga mendimet e zëna, thotë Willard. Ai sugjeron t’i kërkoni fëmijës tuaj të numërojë sa tinguj vëren në një minutë ose t’i kërkoni të shikojë nga dritarja dhe të tregojë nuancat e ndryshme të jeshiles që sheh. Dalja jashtë për të vërejtur se çfarë nuhasin mund të jetë gjithashtu efektive.
Shepard thotë se ndërgjegjësimi i trupit mund të jetë gjithashtu i dobishëm. Një praktikë efektive që ajo sugjeron është t’i tregoni çifteve tuaja që të vërejnë ndjesinë në këmbët e tyre, pastaj në këmbët, krahët dhe lart përmes pjesës tjetër të trupit. Ndërsa ndihen rehat duke e bërë këtë, filloni t’u kërkoni të shtrëngojnë këmbët kur thithin, pastaj t’i relaksojnë kur të nxjerrin frymën.
Me kalimin e kohës, ata do të mësojnë ta bëjnë këtë vetë kur të kenë nevojë pa nxitjen tuaj.
4. Shprehni mirënjohje
Të ndalosh për të menduar për gjërat e mira në jetë dhe të mësosh t’i vlerësosh ato lidhet me të qenit i ndërgjegjshëm, thotë Willard.
Një kohë e mirë për të praktikuar mirënjohjen është gjatë darkës. Secili person në tavolinë mund të ndajë disa gjëra për të cilat është mirënjohës që kanë ndodhur gjatë ditës së tij ose disa njerëz që janë mirënjohës që i kanë në jetën e tyre. Një mënyrë tjetër për të filluar bisedën është të pyesni njëri-tjetrin nëse diçka argëtuese ose pozitive ka ndodhur gjatë ditës së tyre ose nëse kanë vënë re ndonjë gjë të bukur ose frymëzuese.
“Të bësh ata të reflektojnë në një moshë të re, ndërton atë cilësi introspektive dhe reflektuese që duam që fëmijët tanë të kenë ndërsa plaken, të bëhen më vetë-reflektues dhe më pak impulsivë”, thotë Willard.
5. Shpjegoni se çfarë po ndodh me ta
Shepard punon me shumë fëmijë që vijnë tek ajo sepse janë të stresuar ose kanë vështirësi të përqendrohen. “Pothuajse secili prej tyre beson se diçka nuk është në rregull me ta,” thotë ajo. Ajo zbulon se duke u treguar atyre pak për trurin dhe ndryshimet që ai kalon gjatë adoleshencës, ndihmon në lehtësimin e shqetësimeve të tyre.
“Unë shpjegoj se truri i tyre është i ngjashëm me trupin e tyre gjatë dy viteve në kuptimin që rritet shumë. Mund të them: “Nëse jeni vrapues dhe koha juaj bie pak, kjo është për shkak se po mësoheni që këmbët tuaja të zgjasin. E njëjta gjë me trurin. Ju mund të kaloni një magji ku truri juaj po përshtatet me ndryshimet”, thotë ajo.
Duke ditur se ndryshimet janë të përkohshme i ndihmon shumica e studentëve të ndihen më pak jashtë kontrollit, shton ajo.
Vitet e adoleshencës mund të jenë dërrmuese për fëmijët. Kaq shumë ndryshime po ndodhin brenda dhe jashtë. “Është një kohë që shumë fëmijë fillojnë të ndiejnë më shumë stres dhe ankth, sepse mendjet e tyre janë më të zëna dhe ata kanë më pak nga ajo ndjenjë e pranisë,” shpjegon Shepard. Por inkurajimi i të rinjve dhe adoleshentëve për të praktikuar vëmendjen ndërsa mësojnë më shumë për veten dhe botën përreth tyre mund të bëjë ndryshimin.
Përkthyer nga Gijotina.com/ Burimi: Healthline
Discussion about this post