Tashmë që në PD është bërë m… mullar dhe ku nuk ka mbetur më asnjë pikë dinjiteti politik, përsëri klounët gjejnë vend të bëjnë cirkun e tyre të fundit politik. Tabakja e incenerimit, apo njeriu që nuk prodhon asnjë kuorum elektoral në asnjë vend, zonja që përflitet si përfituesja më e madhe e pozicionit të komisionit hetimor, me përfitim të plotë nga mjeshtrit e inceneratorëve, nuk ka kohë të ndalet pak tek ata dhe për ata që e kanë dërguar të ulet në atë Komision. Gazetarët prisnin të mësonin qoftë edhe një refuzim, apo mohim të situatës në PD, në vatrën e shuarjes së opozitës virtuale të mbajtur me arrogancë, por aspak me frymë dhe me bindje, por Jorida rrëshqiti si skuthe, duke mos ndarë qoftë edhe një moment, atë zjarr që ka rënë në PD-në e saj.
Tabakja e inceneratorëve, përfituese direkt e milionave të Zotos e Mërtirit, nuk denjon që të përballet as edhe me një prononcim me elektoratin e saj, atë që ka, teksa nuk ka këllqe e të ndenjura të mbajë një qëndrim politik, për situatën. Në fakt, përtej kësaj edhe disa “kurva” të vogla mashkullore në atë parti të degraduar rreth dhe afër kunatit, rrëshqitën, por zonja Tabake, për të cilën ai pozicion është totalisht produkt i votës së elektoratit blu, përsëri nuk pati kurajën civile e politike të thotë qoftë dy fjalë. Zonja në fjalë, e cila e shijoi betejën e 8 marsit me salepin e të shoqit nga kafja e shtëpisë, ndryshe nga prezenca e ankthit e pak kolegëve të saj, nuk do të flasë.
Familja demokratike e ka shpartalluar me shpulla, atë dhe investitorin e saj në Parti, por zonja në fjalë përsëri nuk do të flasë, dhe mbi të gjitha nuk do të shprehë qoftë edhe një refleksion të shpejtë për këtë situatë sfilitëse të Partisë, e cila e emëroi përkundër çdo merite apo kontributi si nënkryetare. Tabakja me arrogancën e saj rrëshqiti, teksa gazetarët e politikës treguan sërish një stepje të mjerimit reagues, pasi ajo kërkonte një shpjegim po kaq arrogant: Moj zonjë, ke detyrim të flasësh sepse në këtë sallë të kanë sjellë këta njerëz që sot vuajnë pikërisht nga thagmat e lidershipit të shkërdhyer polikisht. Tashmë është fakt: Basha ka mbetur, pas fustanit të Tabakes, e cila ka detyrimin e saj të shprehet. Prej vitesh merr një mandat të pamerituar mbase, por tashmë me statusin e nënkryetares, sado fiktive dhe krejtësisht pa peshë, ajo ka detyrimin të flasë, të shprehet.
Demokratët nuk janë dele, ata u shprehën, teksa tashmë duan të dëgjojnë mentorët e rikthimit të PD-së në pushtet, e cila konvertohet në mbajtjen e Ramës në pushtet. Jorida e hoqi maskën sot. Ishte e vetmja e cila nuk u rreshtua në vijën e zjarrit kur Basha kishte nevojë për ushtarët e tij, teksa këtë radhë është e para që me një skuthëri koshiente kërkon të luajë sërish me dy porta. Pavarësisht se familja e së djathtës e çoi te drutë. Ajo përsëri heshti, duke gabuar për herë të dytë.
Jo për të mbrojtur kauzën e Berishës, por për të folur, e pasur minimumin e përgjegjësisë morale karshi një populli opozitar, të cilin e sfilitën, gënjyen, abuzuan me të, dhe në fund tentojnë ta xhirojnë, edhe pasi kanë rezultuar një HIÇ dhe një asgjë në zgjedhjet që rrëzuan një herë e mirë LB, dhe shoqëruesit e tij. Tabakja ka detyrimin që të reagojë fort, qoftë edhe në mbështetje të parimeve të saj, nëse i kanë mbetur, por rrëshqitja nuk e përjashton atë nga asnjë përgjegjësi, në atë parti ku vetëm kanë përfituar, duke shkelur mbi njerëzit e thjeshtë. Përfshirë dhe këtë vetë…
Fol o gocë! Ose qërohu!
Discussion about this post