Nga Auron Tare
Sot është Dita e Verës. Me shpresë se vizitorët do të mbushin Gjirokastrën të gjithë tregëtarët/artizanët e Qafës së Pazarit i kanë nxjerrë prodhimet e tyre jashtë. Ajo që të bie në sy është mbizoterimi i këtëj tregu nga malli më i lirë i mundshëm i ardhur nga Turqia apo Kina. Duhet të kërkosh pak mes mallrave turke për të gjetur diçka vendase.
Tek tuk sheh ndonjë usta të vjetër që rrëket të bëje diçka por mallrat e lira nuk i lënë të marrin frymë. Megjithë restaurimi dy herë të këtij Pazari, një herë në kohë të Berishës/Pango dhe tani të ADF dhe Min Kulture Kumbaro fatkeqësisht me gjithë milionat e harxhuara askush nuk e kupton thjeshtësinë esenciale se tregu i artizanatit është dhe duhet të jetë shpirti artistik i kombit. Fasada e bukur nuk rrezanton gjë nëse rruga është e mbushur me mallra kine dhe turke.
Fatkeqësisht turizmi sëbashku me rritjen ekonomike mund të sjellë dëme të pariparueshme në kulturën kombëtare nëse nuk ka një mbështjetje shtetërore për të ngritur ndër të tjera, edhe artizanatin e saj. Po si bëhet? shumë thjeshtë. Pak vëmendje shumë përkushtim mbështetje të artizanatit vendas ndalim i mallrave të huaja. Një periudhë subvencion për artizanët vendas, lehtësim taksash dhe trajnime për një brez të rinj artizanësh. Një dyqan në Pazarin e Gjinokastrës mund të mbështesë ekonomikisht 5 deri në 10 familje që meren me artizanat. Imagjinoni çfarë force e madhe për Qytetin mund të jetë Pazari nëse shikohet seriozisht si një aset i rëndësishëm ekonomik dhe kulturor.
Discussion about this post