Kievi nuk duket më si një qytet në luftë, siç ishte tre vjet më parë. Dyqanet janë të hapura dhe udhëtarët vonohen për shkak të bllokimeve të trafikut në rrugën e tyre për në punë.
Por në ditët që nga 12 shkurti i këtij viti kur Presidenti i SHBA Donald Trump i telefonoi Vladimir Putinit të Rusisë për të dërguar një përqafim politik 90-minutësh nga Shtëpia e Bardhë në Kremlin, ankthet e vjetra të zhdukjes kombëtare të 2022-ës janë rikthyer.
Ukrainasit dikur zemëroheshin për mënyrën sesi Presidenti Joe Biden frenonte sistemet e armëve dhe kufizonte mënyrën se si Ukraina përdorte ato që erdhën këtu. Megjithatë, ata e dinin se në anën e kujt ishte.
Në vend të kësaj, Donald Trump ka dhënë një rrjedhë ekzagjerimesh, gjysmë të vërtetash dhe gënjeshtrash të plota rreth luftës që i bëjnë jehonë pikëpamjeve të Presidentit Putin. Ato përfshijnë shkarkimin e tij të Presidentit të Ukrainës Volodymyr Zelensky si një diktator që nuk e meriton një vend në tryezë kur Amerika dhe Rusia vendosin të ardhmen e vendit të tij. Gënjeshtra më e madhe që ka thënë Trump është se Ukraina filloi luftën.
Strategjia negociuese e Trump është të ofrojë lëshime edhe para se të fillojnë bisedimet serioze. Në vend që të ushtrojë presion mbi vendin që shkeli ligjin ndërkombëtar duke pushtuar fqinjin e tij, duke çuar në shkatërrime të mëdha dhe qindra mijëra të vdekur dhe të plagosur, ai është kthyer kundër Ukrainës.
Deklaratat e tij publike i kanë ofruar Rusisë lëshime të rëndësishme, duke deklaruar se Ukraina nuk do të bashkohet me NATO-n dhe duke pranuar se do të mbajë të paktën një pjesë të tokës që ka marrë me forcë. Rekordi i Vladimir Putin tregon se ai e respekton forcën. Ai i konsideron lëshimet si një shenjë dobësie.
Ai nuk është larguar nga kërkesa për më shumë tokë ukrainase nga sa zënë tani njerëzit e tij. Menjëherë pas bisedimeve të para, të zhvilluara në Arabinë Saudite, midis Rusisë dhe SHBA-së që nga pushtimi i vitit 2022, ministri i jashtëm i Putinit, Sergei Lavrov përsëriti kërkesën e tij që asnjë trupë e NATO-s nuk do të lejohej në Ukrainë për të ofruar garanci sigurie. Një diplomat veteran evropian që është marrë me rusët dhe amerikanët më tha se kur Lavrovi i thinjur dhe me shumë përvojë takoi Sekretarin fillestar të Shtetit të Trump, Marco Rubio, “ai do ta kishte ngrënë atë si një vezë të zier”.
Efekti Trump
Nëse je një agjent imobilar siç ishte Donald Trump para se të hynte në TV dhe më pas në politikën presidenciale, e di që shkatërrimi bën para. Merr një pronë, e shemb atë, e rindërton dhe fiton. Problemi me atë strategji në politikën e jashtme është se sovraniteti dhe pavarësia nuk kanë një çmim. Trump mburret se e vendos Amerikën në vend të parë, por ai nuk është i përgatitur të pranojë që jo-amerikanët mund të ndjejnë të njëjtën gjë për vendet e tyre.
Që kur Trump u betua për herë të dytë si president i Shteteve të Bashkuara, ai ka lëvizur topin e shkatërrimit. Ai dërgoi Elon Musk në qeverinë federale për të rikuperuar miliarda dollarë që ai pretendon se po vidhen ose shpërdorohen. Jashtë vendit, Trump, njeriu i rrënimit, ka vendosur mbi supozimet që mbështesin aleancën 80-vjeçare midis demokracive të SHBA-së dhe Evropës.
Donald Trump është i paparashikueshëm, por shumë nga ato që po bën ai i ka folur prej vitesh. Ai nuk është presidenti i parë amerikan që ka inat se si aleatët e tij evropianë kanë kursyer para duke u strehuar pas buxhetit të mbrojtjes së SHBA. Fraza e përdorur nga sekretari i tij i mbrojtjes Pete Hegseth për partnerët e tij në NATO, se “Presidenti Trump nuk do të lejojë askënd që ta kthejë xhaxha Sam në xhaxha pinjoll” ishte një referencë e ndërgjegjshme për Presidentin Dëight D. Eisenhoëer.
Një dokument i qeverisë amerikane nga 4 nëntori 1959 regjistron zhgënjimin e tij. Ai thotë: “Presidenti tha se për pesë vjet ai ka kërkuar nga Departamenti i Shtetit që t’i vërë faktet e jetës përpara evropianëve. Ai mendon se evropianët janë afër “të bëjnë një pinjoll nga xhaxha Sam””.
Përballja me Putinin
Një plan më i besueshëm do të kishte qenë përfshirja e një mënyre për ta bërë Putinin të heqë dorë nga idetë që janë vendosur thellë në ADN-në e tij gjeostrategjike. Një nga më të fortat është se sovraniteti i Ukrainës duhet thyer dhe kontrolli i vendit duhet të kthehet në Kremlin, siç ishte në kohën sovjetike dhe më parë në perandorinë e carëve të Rusisë.
Është e vështirë të shihet se si ndodh kjo. Ideja është aq e pamundur sa Ukraina t’i dorëzojë pavarësinë e saj Moskës. Siguria e Evropës po përmbyset nga lufta në Ukrainë. Nuk është çudi që udhëheqësit e saj janë tronditur aq keq nga gjithçka që kanë dëgjuar dhe parë këtë muaj.
Sfida e tyre është të gjejnë mënyra për të shmangur që të rinjtë e tyre të detyrohen në botën e papritur të luftës që ka përfshirë Maxsym Lutsyk, veteranin luftarak 22-vjeçar ukrainas.
“Të gjithë ndryshuan dhe unë kam ndryshuar. Mendoj se çdo ukrainas u pjekur gjatë këtyre tre viteve. Të gjithë ata që hynë në ushtri dhe të gjithë ata që luftuan për një kohë kaq të gjatë ndryshuan në mënyrë drastike.”/
/Përshtatur nga BBC/
Discussion about this post