Briselda Xhelaj, mjekja shqiptare e cila jeton prej vitesh në SHBA, ka rrëfyer në Facebook tmerrin që ka përjetuar me familjen e saj pasi u bllokua në ashensor.
Xhelaj rrëfen që ngjarja ka ndodhur mbrëmjen e djeshme dhe se ka qenë xhaxhai i saj ai që ka shqyer derën e ashensorit, pasi mbetën të bllokuar për rreth 20 minuta. Më tej, mjekja shprehet se gjatë tentativave për të shpëtuar, xhaxhai i saj çau dorën e këmbët.
Briselda Xhelaj shkruan se pavarësisht se pronari i hotelit ishte ngjitur me ata, ishte ankuar se ulërimat po e zgjonin nga gjumi.
“Sot e kemi jetën e dytë! U bllokuam në anshensor për 20 minuta të zeza por ishte si 10 orë. Nuk dëgjonte asnjë.
Nuk kishte as telefon të merrje, as mjete të thyeje derën. Ulërimat tona nuk dëgjoheshin. Ishte familja ime e shtrenjtë brenda. Djalit i jepja zemër, babit, mamit, xhaxhait, gegës por vetë isha gati të më binte të fiket: nuk kishte dritë, as ajër, as sinjal të merrnim në telefon! Ulërimat tona të mëdha “na shpëtoni, po vdesim, nuk po marrim frymë “do mbeten gjatë në mendjen time dhe do me duhet shumë terapi.
Kur ishim në minuta e fundit te frymës, nuk dëgjoja asnjë nga jashtë të thoshte “jam këtu të dëgjoj” kur s’kishte asnjë sinjal tel për të marrë Policinë i humba shpresat dhe pyeta xhaxhain ta shkulte derën.
E qëlloi me shqelma shumë, çau dorën e këmbët, ishte shpresa jonë e fundit. Sot jetën e kemi nga K.Xh dhe Zoti që nuk më harroi! Faleminderit për ju që jeni lutur për mua! Falemindert o Zot! Jeta e njeriut në Shqipëri është e barabartë me 0. S’ka vlerë! Sa keq. Mos hipni me në ashensora në Shqipëri! Mos të ishte forca e xhaxhi tim në 12 të natës në ashensor te i erret ku asnjë nuk dëgjonte në mëngjes do gjendeshin kufomat.
Lutesha që unë të vdisja e para sepse nuk e duroja dot dhimbjen e të tjerëve! Por Zoti më deshi prapë sot! Faleminderit Zot! Tani do iki të qaj me zë dikur larg. Më vjen turp që kam argumentuar kaq shumë me njerëz duke thënë Shqipëria do behet, është bërë e bukur! Lum kush ikën, e mjerë kush mbetet në këtë vend perlë, por pa ligje, pa kushte, me njerëz të korruptuar, me plehra që bëjnë biznes me pallate të pa mbaruara, me njerëz pa edukatë, me njerëz shpirt keq.
I zoti i hotelit ishte ngjitur me ne qe ulërimin, pas një orë tha: Pse më prishe gjumin. Mirupafshim Shqipëria ime. Ika në 2005, kohët e fundit kisha 11 vite pa ardhur. Ndoshta shikohemi pas 25 vitesh të tjera sepse nuk kam ndërmend të vdes as në det nga skafet dhe as në ashensor apo rrugë të makinave!”-shkruan mjekja.
Discussion about this post