Fraksionet e kurtheve brenda mazhorancës edhe pse nuk gëlojnë dhe nuk janë objekt mediatik dhe konsum i përditshëm, gëlojnë po njësoj sa dhe po përpëlitet opozita në përçarjen e saj mes lidershipit dhe atyre që e ndjekin. Fillimisht butë-butë Thoma Gëllçi, më pas Lefter Koka, javën e shkuar Sajmir Tahiri, e kështu në PS ka plasur realisht “dasma” e pabesisë. Të tërë ngrysin e gdhijnë me ankthin se ku fle lepuri? Stacioni i Surrelit tashmë ka nisur edhe një spastrim të atyre që flasin, mund të flasin, por nuk mund të flasin.
Rama, në emër të ndëshkueshmërisë, por në të vërtetë në emër të shpëtimit të staturës së tij, vazhdon të punojë fort. Tahiri ishte një tjetër heshtje “vrasëse” e tij për ta lënë jashtë çdo kontakti, por duke i siguruar paketat e cigareve. Rama është mëse i qartë që Tahiri nuk flet, se mbi të gjitha do bëjë autogolin e vetes, dhe në rast se ndodh, ai vetë do të rikthehej në aulat e drejtësisë me tendencën e garantuar për më me shumë vite. E kështu, në këtë drejtësi me regji, Rama vijon. Përpara ka dy emra: Erion Veliaj e Ilir Beqja.
Ky i fundit më pak aktiv në jetën politike, më pak i ekspozuar por me shumë gjurmë në kohën e ministërllëkut të tij plot koncensione. Në anën tjetër “me shpirt” do të bëjë shokë e të pajtohen, por brenda, këtë tipin që nisi betejën për të pastruar llumin e futbollit, por zbythja ishte e prerë. Veliaj duket të jetë qartë targeti kryesor i kryeministrit për të “sistemuar” larvën e Bashkisë. Për cilat motive:
- Uljen e ekspozimit në publik
- Asgjësimin e një klani nën dirigjimin e Fatmir Xhafës
- Zbutjen e ndikimit te Ambasada Amerikane
- Ndërlikimin e raporteve me Alex Soros
- Spostimin nga rikonfirmimi si kryebashkiak
- Ulja e potencialit ekonomik, dhe ndëshkueshmëria.
E në të gjithë këtë argumentim underground, Rama do të likuidojë njëherë e mirë politikisht edhe Veliajn si një kandidat potencial për kreun e Qeverisë, por edhe si një rrezik eminent që të nesërmen e dobësimit të peshës politike, Veliaj t’i shndërrohet në një torturë të vërtetë politike, shefit aktual që e degdisi të lyejë edhe muret e një pallati, thjesht e vetëm ta ekspozojë nëpërmjet degjenerimit. Nisja e betejës me futbollin dhe Dukën ishte një lëvizje në skakierë, ku turravrapi me përfundim zbythjen e Veliajt, rikonstatoi edhe një herë faktin që beteja e jetës tashmë është spostuar me bazament politik. Në fakt e ka me Ramën, me askënd tjetër.
Tahiri në burg, me një regji brilante të drejtësisë së “re”, pritet që shumë shpejt të prodhojë një varg të gjërë që inceneron të tjera koka në “shërbim” jo të ndëshkueshmërisë, por realisht në shërbim të pastrimit të terrenit, për të gjithë çibanët që rrezikojnë vetë të gjatin pas hekurave. Beteja e Ramës është tërësisht e drejtpërdrejtë me pastrimit të terrenit të tij, të oborrit të tij, i cili në këto vite ka prodhuar shumë faktorë dhe protagonistë skandalesh me pasojë kostoje të frikshme në kurriz të taksapaguesve. Tashmë, Rama duhet të lëshojë disa të besuar apo ish-të besuar. Një pjesë e tyre ka “siguracion” normal, ndërsa Veliaj, duhet ta këtë bërë “kasko”, pasi pas tij është një lojtar skakiere me peshë, Fatmir Xhafaj, i cili në distancë prodhon pak “makth” për Ramën që tentoi por nuk arriti ta lërë jashtë legjislativit.
Discussion about this post