Nga Fitim Zekthi
Problemi më i rëndë që kemi ne ka të bëjë me të vërtetën. Në qoftë se një grup, një sistem, një organizatë etj përhap gënjeshtra nuk ekziston asnjë mundësi të protestosh në emër të vërtetës. Në qoftë se e vërteta nuk është thelbi i përpjekjes dhe i kërkimit atëherë nuk ekziston asnjë argument i mundshëm nën dritën e provave dhe arsyes.
Kur e vërteta nuk ka rëndësi biseda dhe çdo ndërveprim është bosh. Kur e vërteta nuk ka rëndësi atëherë çdo përpjekje për të bindur nuk është asgjë më shumë se sa joshje ose frikësim, nuk është asgjë më shumë së sa tundim apo shantazhim. Pra shkurt fuqia, forca, pushteti sundojnë. Prandaj ne si shoqëri përballemi me sjellje dhe gjuhë të mbushur me forcë ose të përshkruar në çdo cep të saj nga forca.
Prandaj përballemi me gjuhë që të vërtetën e “gjen” te zhurma, te britma, te “vota”, te vullneti i popullit apo i bazës, te “shumica” që vendos, te “populli që ju e mendoni budalla por nuk është” etj. Zoti vetë e ka lënë mendjen të lirë ta kërkojë të vërtetën. Po të donte Ai e impononte. Ndaj të gjitha këto zhurma, britma, bjerrje e të vërtetës janë devijime që duan t’i sundojnë dhe kontrollojnë njerëzit. Ato bëjnë dëm të madh por janë të përkohshme.
Discussion about this post