24-orëshi i parë kaloi. Veliaj këtë radhë e pati gojën “e zënë”. Zero fjalë, madje. Zero gërmë të artikuluar sot për betejën e tij të jetës. “Ampula” e Ramës, pas takimit me Ceferin i ka sistemuar bajamet në mënyrë perfekte, dhe sot, ai dhe Shakua i tij ishin “të dhjerë, por krenarë”.
10 vite jashtë futbollit kthjelltësuan Ramën në marrëzinë e nisur dhe të bërë shumë pis rrugës me: tritol, tatimorë, presione, tenda të hequra, shoqëruar me një retorikë vrastare dalë nga qytetari i parë i Tiranës që sot heshti me kauzën e mbetur në mes me futbollin, por “u ngushëllua” me Sajmirin. Por, kënga e Sajmes duhet ndjekur deri në fund.
Veliaj heshti. Duka vazhdon ta bëjë. Futbolli për 24 orë ra në një qetësi. Beteja është ende prezente, por Lali ka marrë një shpullë të fortë nga lart, sepse këtë situatë thjesht e vetëm e përdori keq, duke ngatërruar “kekun” me “byrekun”.
Futbolli duhet të vendosë për futbollin! Kështu dakordësoi Edi Rama me Ceferin, që në Tiranë ishte në mbrojtje dhe suport të autoritetit të Qeverisë së futbollit, që ishte mjaftueshmërisht dhe tinëzisht sulmuar e goditur nga një autoritet lokal. Ceferin foli në emër të KE, pjesë e kabinetit të të cilit është edhe presidenti në detyrë.
Rama në situata të tilla lexon mirë, sepse realisht risku ishte dhe është prezent: 10 vjet pa futboll në Europë, falë Rilindjes, dhe finale që mund të degdisej tjetërkund. 24-orëshi i Veliajt pa asnjë gërmë për futbollin është një dëshmi e qartë në heshtje që ai vetë ngatërroi targetin. Lali vërtetë mund të citonte lart e poshtë që nuk ishte ai djali i bukur që dilte në TV, por realisht këtë bukuri, ai e ka premtuar i frikësuar diku që mund t’ia rrëmbejnë në “sarajet” që ofron drejtësia. Aty ku sot ai “masturbohet” me vendimin për Tahirin.
Retorika totalisht dhunuese, dhe me një jerm të fortë helmues bëri që situata kërkonte tjetër intervenim. Rama lexoi qartë te Ceferin që një institucion si Komiteti Ekzekutiv nuk mund të përçudnohej në atë mënyrë nga një Kryetar Bashkie që e bëri “gropë” numrin e homologut të tij të Ljubljanës në mënyrë që bashkombasi Ceferin ta pranonte në takim. Veliaj ka mbi 24 orë që hesht. Është ulur në gjunjë para futbollit. Dhe kjo nuk është gjë e keqe. Sikundër edhe kritika reale dhe me argument.
Por agresiviteti i një retorike kërcënuese e intimiduese me të gjitha levat e pushtetit për të tërë komunitetin e futbollit nuk mund të gëlltitej. Në këtë mënyrë futbolli gjeti pak qetësi sot sepse “grenxa” mori një përplasje të fortë nga zyrat e Ramës, si për t’i thënë që shpulla nuk të erdhi nga unë, por nga Belinda. Bëj kujdes! Futbolli pranon mendimin ndryshe, por refuzon dhe mbron veten me çdo kusht nga çdo mortje-mekanizëm që tenton t’i vjedhë sovranitetin dhe vendimmarrjen.
Discussion about this post