Krijimi i një regjistri publike për pedofilët dhe abuzuesit seksual është një këkesë e vazhdueshme e shoqërisë sonë, referuar rasteve shokuese të abuzimeve seksuale, të cilat raportohen vazhdimisht në media.
Iniciuar nga rastet skandaloze të cilat janë bërë pjesë e përditshmërisë të gjithësecilit, e së fundmi nga vrasja monstruoze e 8-vjeçarit në Fier, shoqëria kërkon krijimin e politikave që do të mbronin fëmijët dhe të rriturit të mos bien pre e abuzuesve.
Ditën e sotme, kryetarja e Parlamentit, Lindita Nikolli, e pranishme në marshimin për mbrojtjen e fëmijëve, u shpreh se dënimi me vdekje është një kërkesë që vjen si pasojë e gjendjes emocionale, por mbetet kërkesë e nxituar pët të cilën nuk dakortësohet.
Shqipëria ende nuk është e pajisur me politikat e duhura për mbrojtjen e shoqërisë nga të tillë persona, të cilët konsiderohen pontecialisht të rrezikshëm për çdo individ, ndonëse legjislacioni është një ndër më të rreptët që vendi ynë ka.
Por, ky realitet i largët për Shqipërinë është bërë realitet në Pakistan. Parlamenti pakistanez ka miratuar ligjin kundër përdhunimeve seksuale, duke lejuar gjykatat të urdhërojnë kastrimin kimike, një dënim që grupet e të drejtave të njeriut dhe avokatët e quajnë mizor.
Kastrimi kimik mund të përdoret si ndëshkim për përdhunuesit serialë, sipas një ligji kundër përdhunimit që është miratuar nga parlamenti i Pakistanit, thanë zyrtarët të enjten, 18 nëntor.
Me kastrimin do të përballen personat që kanë përdhunuar në mënyrë të përsëritur, ata që përdhunojnë në grup dhe pedofilët.
Sipas ligjit të ri, agjencitë qeveritare duhet të mbajnë një bazë të dhënash të shkelësve dhe gjykatat duhet të përfundojnë gjykimet brenda katër muajve.
Kastrimi kimik është praktika e heqjes, rëgjimit ose mpirjes së organeve mashkullore të një kafshe ose njeriu, me qëllim që ta bëjë të paaftë të kryejë marrëdhënie seksuale ose të krijojë pasardhës, efekt i cili priret të jetë efektiv për të gjithë jetën.
Discussion about this post