Marrëdhënia dhe komunikimi i përditshëm me një fëmijë në adoleshencë është shumë i ndryshëm nga ai me një fëmijë më të vogël. Fëmijët më të vegjël kanë vetëbesim, egoizëm, ndërsa fëmijët në adoleshencë shpesh janë më introvertë dhe përpiqen të përshtaten me kalimin gradual drejt moshës madhore. Adoleshentët nuk diskutojnë gjithmonë atë që i shqetëson, veçanërisht me prindërit, por duhet të dinë se janë pranë tyre dhe se i mbështesin pavarësisht se çfarë ndodh.
Fëmijët në adoleshencë janë shumë më të pavarur, bëjnë shumë gjëra vetë dhe shpesh harrojnë se mbeten fëmijë. Fjalët inkurajuese janë të pakta, megjithatë, veçanërisht në këtë moshë, fëmijët duhet t’i dëgjojnë ato.
Discussion about this post