Nga Red Varaku
Marrëveshja e reciprocitetit ishte një arritje e jashtëzakonshme në kuadër të zhvillimeve ballkanike dhe shënon një pikë kthese ne frymën dhe ecurinë e dialogut Kosovë -Serbi, sidomos në kontekstin e ri gjeopolitik të krijuar pas agresionit rus mbi Ukrainën.
Rëndësia e kësaj marrëveshje u reflektua në të gjitha deklaratat të cilat e përshëndetën këtë marrëveshje nga rangjet më të larta të politikës botërore, duke filluar nga ministri i jashtë i BE z.Joseph Borrel, e duke përfunduar me deklaratën e Sekretarit të Pergjithshëm të NATO-s z. Jens Stoltenberg.
Por, paradoksalisht kjo marrëveshje duket se nuk e gjeti jehonën e duhur në Shqipëri, sidomos nga kryeministri dhe qeveria, e cila prej vitesh ishte kthyer në protagonisten kryesore në raportin me Serbinë.
Madje, ky lajm jo vetëm nuk kishte jehonë, por u përcoll me një heshtje gati funerali, përpos disa cicërimave të vakëta në Twitter nga aktorët politikë respektivë.
Ky reagim kaq i vakët për një marrëveshje që paralajmëron edhe një marrëveshje finale për njohje reciproke midis Kosovës dhe Serbisë që do të thotë që zgjidhja e ngërçit që mban peng integrimin e rajonit në Bashkimin Europian ,është prova që ky zhvillim e ka trazuar jo pak politikën e brendshme të Shqipërisë.
Kjo për arsye se dihet që prej vitesh zhvillimet në Kosovë kanë përcaktuar njekohesisht dhe axhendën politike të Shqipërisë.
Me sa duket kthimi i Albin Kurtit në frymën Amerikane të dialogut, menjëherë pas vizitës së tij dhe presidentes Vjosa Osmani në Washington, do të jetë vendimtar edhe për fatin e establishmentit politik që sundon Shqipërinë .
Kjo për arsyen e thjeshtë sepse një personalitet politik si Albin Kurti jo vetëm e zbeh jashtëzakonisht shumë figurën e kryeministrit shqiptar, por e zhvesh atë nga roli i deritanishëm, përmes të cilit kishte fituar dhe një admirim të Perëndimit, admirim të cilin po e përdor dhe sot aktualisht në kurriz të demokracisë shqiptare.
Gjithashtu, kthimi i Albin Kurtit në frymën Amerikane të zgjidhjes së këtij ngërçi ka nxjerrë jashtë loje dhe linjën e frymës antiamerikane ne Shqipëri, e cila po e përdorte Kosovën si mjet shantazhi dhe kërcënimi për stabilitetin e rajonit, në këmbim të mbrojtjes dhe vazhdimësisë politike.
Kështu është e qartë që riorientimi i Albin Kurtit drejt frymës Amerikane të zgjidhjes së ngërçit politik midis Kosovës dhe Serbisë, riorientim që prodhoi dhe këtë marrëveshje reciprociteti, nuk paralajmëron vetëm një zgjidhje finale midis Kosovës dhe Serbisë, por paralajmëron dhe zhvillime të tjera politike, sidomos në vendin tonë, që janë pasojë e drejtëpërdrejtë e kësaj zgjidhjeje.
Zhvillime që me sa duket do të hedhin në kosh establishmentin e korruptuar politik aktual, për të sjellë në pushtet një klasë tjetër politike , që jo vetëm nuk mbart problemet e së shkuarës, por i përshtatet realitetit të ri ku rajoni po shkon me shpejtësi.
Discussion about this post