Studiuesit nga Universiteti i Teksasit kanë projektuar një qese gjumi të re të pajisur me vakum që mund të tërheqë lëngjet e trupit që rrjedhin natyrshëm në kokën tonë gjatë gjumit në një pozicion të shtrirë. Kur janë në hapësirë, astronautët mund të vuajnë nga probleme në shikim pasi këto lëngje shtyjnë dhe riformojnë pjesën e pasme të kokës së syrit.
Studimi i ri i botuar javën e kaluar në JAMA Ophthalmology zbuloi se tre ditë qëndrimi të sheshtë në një mjedis të simuluar të mikrogravitetit shkaktuan presion të mjaftueshëm për të ndryshuar paksa formën e kokës së syrit, por asnjë ndryshim i tillë nuk u pa kur u përdor teknologjia e re e thithjes.
“Ne nuk e dimë se sa të këqija mund të jenë efektet në një fluturim më të gjatë, si një operacion dyvjeçar në Mars,” tha një nga autorët Benjamin Levine në një njoftim. Ai është një kardiolog që po ndihmon NASA-n të adresojë rreziqet shëndetësore të presionit të trurit dhe rrjedhjes jonormale të gjakut në hapësirë.
“Do të ishte një katastrofë nëse astronautët do të kishin dëmtime kaq të rënda sa nuk mund të shihnin se çfarë po bëjnë dhe kjo do të kompromentonte misionin.”
Vitin e kaluar, NASA tha se astronauti Michael Barratt, i cili fluturoi në një mision gjashtë mujor në bordin e Stacionit Ndërkombëtar të Hapësirës, vuante nga Sindroma Neuro-Ocular e lidhur me Hapësirën (SANS). Simptomat përfshijnë ënjtje në diskun optik, i cili është vendi ku nervi optik hyn në retinë, dhe rrafshimi i formës së syrit. Steve Laurie, një shkencëtar me Drejtorinë e Shëndetit Njerëzor dhe Performancës të NASA-s tha se shenjat e SANS shfaqen në afërsisht 70 për qind të anëtarëve të ekuipazhit.
Çanta e gjumit ka një kornizë solide, në formë kapsule hapësinore dhe përshtatet mbi një person nga beli e poshtë. Studimi përfshiu dhjetë vullnetarë duke përfshirë një nga autorët Dr James Leidner. Ai është një mjek spitalor i mjekësisë së brendshme në San Antonio. Vullnetarët kaluan tre ditë duke fjetur tetë orë në një dhomë kërkimore dhe tre ditë në thasë gjumi për tetë orë. Ekipi më pas krahasoi ndryshimet në tru pas çdo periudhe. Studiuesit shtojnë se disa pyetje duhet të marrin përgjigje përpara se NASA ta sjellë këtë teknologji në stacionin hapësinor, duke përfshirë sasinë optimale të kohës që astronautët duhet të kalojnë çdo ditë në çantën e gjumit.
Discussion about this post