Bota u ndal tre vite më parë kur Organizata Botërore e Shëndetësisë shpalli COVID-19 një pandemi globale. Mes bllokimeve, kërkesave për maska ????dhe kufizimeve të udhëtimeve, banorët e qytetit u kufizuan në apartamentet e tyre.
Por ndërsa intensiteti i pandemisë është zbehur, jeta në qytete është rikthyer në “normalitet” me shpejtësi mbresëlënëse.Në të gjithë Europën, njerëzit janë rikthyer përsëri në vendet e punës, duke shkuar në restorante dhe duke marrë pjesë në salla koncertesh të mbushura me njerëz dhe duke udhëtuar.
Mënyrat se si ndryshuan qytetet
Bum në korsinë e biçikletave
COVID-19 ishte i tmerrshëm për qeniet njerëzore, por i dha një shtysë të madhe infrastrukturës së çiklizmit. Një nga qytetet e para që përqafoi çiklizmin ishte Milano, i cili vetëm një muaj pas bllokimit të vështirë të Italisë zbuloi një strategji për të ndërtuar 35 kilometra rrugë për të favorizuar ecjen dhe çiklizmin.
Kryebashkiaku i Parisit Anne Hidalgo ndoqi të njejtin shembull, duke nisur një revolucion të çiklizmit në kryeqytetin francez. Edhe Brukseli i mbizotëruar tradicionalisht nga makinat ndërtoi 40 km korsi për biçikletat, raporton abcnews.al.
Në shumë vende, korsitë e përkohshme të biçikletave që u shfaqën gjatë COVID-it janë bërë të përhershme dhe kanë nisur një zgjerim të infrastrukturës së çiklizmit në qytete që mund të ishin ndryshe të paimagjinueshme.
Shkëlqimi i hapësirave publike
Rritja e bareve dhe restoranteve në natyrë nxiti mënyrat se si njerëzit mund të përdoret hapësira.
Qendrat e biznesit të shkatërruara
Pandemia nxiti një revolucion në punën në distancë, dhe edhe nëse kriza e COVID ka rënë, kjo nuk do të thotë se jeta në zyrë po rikthehet.
Pavarësisht nga nxitja për t’i kthyer punonjësit në zyra, firma e pasurive të paluajtshme Colliers raporton se vetëm 31 përqind e hapësirës së zyrave në rajonin e EMEA është në maksimum të shfrytëzimit; në vende si Holanda, normat e janë midis 20 dhe 40 për qind.
Në Bruksel , ku 97 për qind e kompanive tani ofrojnë punë nga shtëpia, një e katërta e punonjësve thonë se vijnë kryesisht në zyrë për të kursyer energji, ndërsa një në 10 thonë se vijnë për të përdorur dushin.
Gjatë pandemisë, ajrimi i mirë, veçanërisht në hapësirat publike, u bë një shqetësim kryesor i shëndetit publik.
Në Belgjikë, një ligj i ri që hyn në fuqi në korrik kërkon që ambientet publike si baret, restorantet dhe palestrat të kenë ajrosje të mirë. Nga viti 2025, atyre do t’u kërkohet të kenë certifikata për cilësinë e pastër të ajrit.
Ventilimi më i mirë mund të ketë përfitime të dëmshme shëndetësore, pasi ndotja e ajrit të brendshëm – nga myku te emetimet e oksidit të azotit dhe grimcat nga kimikatet – aktualisht çon në humbjen e mbi 2 milionë viteve të jetës në BE, sipas një studimi të fundit, raporton abcnews.al.
Ndërsa Belgjika aktualisht mund të jetë e vetme në legjislacionin për ventilimin, shumë njerëz tani e dinë se një mënyrë për të mbajtur mjedisin e tyre të shëndetshëm është hapja e një dritareje për sa kohë që ka ajër të pastër jashtë.
Kërcënimi nga COVID-19 dhe aftësia e papritur për të punuar në distancë bëri që mijëra europianë të largoheshin nga qytetet e mbushura me njerëz.
Eksodi ishte veçanërisht i dukshëm në qytete si Londra dhe Parisi por vetëm deri në një pikë. Nga viti 2021 e tutje, popullsia e Londrës rifilloi të rritet, ndonëse më ngadalë.
Në vende si Varshava, ndikimi duket të ketë qenë i papërfillshëm. Falë sektorit të tij të madh të informacionit dhe komunikimit, fuqia punëtore e qytetit po përshtatet lehtësisht me punën në shtëpi.
Varshava do të jetë shtëpia e rreth 30,000 punëtorëve të rinj me jakë të bardhë deri në vitin 2026.
Në verën e vitit 2020, POLITICO pyeti në mënyrë retorike nëse pandemia do të çonte në “vdekjen e qytetit “. Dukej si një mundësi: Në fund të fundit, shekuj më parë Vdekja e Zezë i dha fund trajektores së Sienës në rritje dhe lija e sjellë nga pushtuesit spanjollë çoi në rënien e Tenochtitlan
Por mbijetesa e Londrës dhe rritja e Varshavës tregojnë se qytetet e Europës janë elastike dhe ende plot jetë.
Discussion about this post