Rrëmuja buxhetore e Gjermanisë po kërcënon të përkeqësojë një situatë tashmë të vështirë për pjesën tjetër të kontinentit.
Ajo që zakonisht ka qenë motori ekonomik i Evropës ishte rritur për 18 muaj në kohën kur Gjykata Kushtetuese Federale vendosi këtë muaj se një taktikë e kontabilitetit të qeverisë për të ulur deficitin e saj buxhetor ishte e paligjshme.
Gjermania kishte humbur pjesën më të madhe të motos së saj si rezultat i pandemisë dhe pushtimit rus të Ukrainës, gjë që komplikoi sfidën gjithnjë e më urgjente të rënies demografike. Por vendimi i gjykatës ka hedhur një pikëllim të plotfuqishëm në planet e Berlinit për të rikthyer ekonominë sërish në këmbë, me subvencione bujare për investime në tranzicionin e gjelbër (dhe po aq bujare për të mbajtur një kapak të faturave të energjisë ndërkohë).
Ky është një lajm i keq jo vetëm për Gjermaninë, por edhe për fqinjët e saj.
“Me klientët tanë të automobilave në Gjermani, gjërat nuk janë ngadalësuar saktësisht në zero, por ato janë reduktuar jashtëzakonisht”, tha për POLITICO Tiberio Assisi, i cili drejton një rafineri të aliazhit të aluminit në rajonin e Brescias të Italisë veriore. Si çmimet ashtu edhe vëllimet janë në rënie gjatë vitit, tha ai.
Problemi po prek pothuajse të gjithë nën-sektorët e prodhimit, sipas federatës italiane të punëdhënësve Confindustria.
“Ngadalësimi në Gjermani është padyshim një aspekt që na shqetëson: ne po flasim për partnerin tonë kryesor tregtar”, tha presidenti rajonal i Confindustria, Franco Gussalli Beretta.
Pavarësisht periudhës së rritjes së ulët, Gjermania mbetet tregu i domosdoshëm për Evropën për shkak të madhësisë së saj. Duke përbërë 29 për qind të produktit të brendshëm bruto të eurozonës, ajo thithi 360 miliardë euro importe nga pjesa tjetër e bashkimit valutor në tre tremujorët e parë të këtij viti.
Ndërsa ushqimi dhe pijet dhe mallrat e tjera të konsumit përbëjnë një pjesë të madhe të kësaj, është vendi i Gjermanisë në krye të zinxhirit të vlerës së prodhimit evropian që ka vërtet rëndësi më të madhe, tha Holger Schmieding, kryeekonomist me qendër në Berlin me Berenberg Bank. Kjo është arsyeja pse trazirat e fundit të buxhetit janë një kërcënim i tillë, argumentojnë ai dhe të tjerët.
“Pasiguria është, për momentin, rreziku më i keq afatshkurtër për perspektivën”, tha Schmieding për POLITICO. “Unë e di që qeveria e di këtë, por nuk e di se si do ta zgjidhin atë”.
Gjykata Kushtetuese vendosi se rreth 60 miliardë euro hua të destinuara për tranzicionin e gjelbër nuk mund të caktoheshin në buxhetin e vitit 2021, kur frena famëkeqe e borxhit të Gjermanisë ishte ende e pezulluar për shkak të pandemisë.
Jo vetëm ato shpenzime, por edhe shpenzime të tjera të zhytura në “fondet speciale” jashtë buxhetit, ose Sondervermögen, tani kanë një pikëpyetje të madhe mbi të. Vetëm për vitin 2024, mbetet një vrimë prej 17 miliardë eurosh që nuk do të plotësohet deri në fund të vitit, pranoi të enjten Partia Social Demokrate e kancelarit Olaf Scholz.
Kjo mungesë qartësie është helm për ekonominë, argumentojnë analistët. Në një skenar të rastit më të keq, çështja “mund të bëhet Brexit e Gjermanisë” paralajmëron Marc Ostwald, strateg me ADM ISI në Londër, duke krijuar “një qeveri të paqëndrueshme dhe joefektive”.
“Nëse jam një biznes dhe nuk e di se cilat do të jenë detyrimet dhe stimujt e mi tatimor, thjesht do të ngutem dhe do të pres,” shpjegoi ai.
Schmieding është më optimist. Ai pret një zgjidhje të përkohshme për enigmën e frenimit të borxhit në fillim të vitit të ri.
“Ne nuk mund të funksionojmë pa buxhet”, tha ai. Alternativa do të ishte “aq e parregullt, aq jogjermane”.
Vonesa nuk është një luks që Evropa, më gjerësisht, mund ta përballojë. Kina dhe SHBA janë tashmë shumë përpara rajonit në zbatimin e politikave kombëtare industriale për të përballuar epokën e re të deglobalizimit, siç është Akti për Reduktimin e Inflacionit.
Hulumtimi i grupit të mendimit Ifo me bazë në Mynih tregon se, midis firmave përkatëse gjermane, gati 60 për qind duan të reduktojnë investimet e tyre në Gjermani dhe të rrisin investimet e tyre të huaja gjatë pesë viteve të ardhshme. Lara Zarges e Ifo-s tha se SHBA-të dallohen si destinacioni i preferuar për investime dhe se dëshira për të investuar diku tjetër në Evropë ka rënë “dukshëm” këtë vit, veçanërisht në mesin e firmave industriale.
Beretta e Confindustria pranon se kompanitë e rajonit të tij tani po kërkojnë gjithashtu më larg për mundësi. Por për shumë njerëz, pritja që Berlini të rregullohet do të jetë e mundimshme.
“Ne nuk shohim një rrugëdalje”, tha Assisi. “Ne po përpiqemi për Gjermaninë për hir të Evropës në përgjithësi. Është vendi më i rëndësishëm nga të gjithë”.
Discussion about this post