Romeo dhe Heidi kanë kaluar disa momente intime me njëri-tjetrin teksa ishin shtrirë secili në krevatin e vetë.
Romeo i thotë Heidit se do kishte shumë dëshirë që ta shikonte Heidin në altar në vendin e Ilnisës, sepse është i sigurt që do dukej shumë bukur. Madje ai i shpreh se ka shumë dëshirë ta përqafojë.
Heidi: Çfarë po mendon?
Romeo: Po mendoj sa bukur do ngjaje ti sot atje lart. S’po tallem.
Heidi: E di që s’po tallesh. As unë nuk po tallem.
Romoe: Do ishe shumë e bukur, do ngjaje shumë bukur.
Romeo: Po ti çfarë po mendon?
Heidi: S’ta them.
Romeo: Hë ma thuaj çfarë mendon? Dua të të përqafoj.
Heidi: Hajde më përqafo.
Romeo ngrihet e përqafon dhe e puth, e më pas shtrihet tek shtrati i tij.
Romeo: E di çfarë mendoj ndonjëherë? Se di si do bëja pa ty dhe pa Lisin në këtë shtëpi.
Heidi: Skandal. Edhe unë e mendova sot kur ti ishe në gjumë sepse ngjaqë po bëheshim gati dhe do ishte situatë e bukur, parti që do fillonte, pa ty ishte bosh.
Romeo: Më pëlqen që ishte bosh pa mua. Ndonjëherë të kërkoj me sy, se di.
Heidi: Nonjëherë më duket sikur s’po kuptoj asnjë gjë.
Romeo: Jo unë kuptoj çdo gjë dhe prandaj po më ikën truri. Po rija tek veranda dhe më erdhi një buzëqeshje, po thoja sa bukur do dukeshe ti aty sipër.
Discussion about this post