Dismorfofobia është një çrregullim mendor i shoqëruar me vetëekzaminim obsesiv dhe gjetje të vazhdueshme të gabimeve. Një person që e përjeton këtë gjendje fillon të mendojë për të në mënyrë obsesive sepse nuk i pëlqen asnjë pjesë e trupit të tij. Personi mund të shmangë shikimin e zonës që ai beson se është me defekt, si dhe të ekzaminojë vazhdimisht zonën që ai e konsideron si të metë.
Në këtë çrregullim mendor, i cili shihet përgjithësisht në adoleshencë dhe në moshë madhore njerëzit fillojnë të imagjinojnë papërsosmëritë që nuk ekzistojnë ose i ekzagjerojnë të metat ekzistuese. Edhe cilësia e jetës së personave me dismorfofobi ndikohet seriozisht. Shumë nuk mund të shoqërohen ose të martohen sepse mendojnë se shoqëria do të tallet me të metat e tyre imagjinare.
Kjo situatë mund të arrijë ankthin, depresionin, çrregullimet e të ngrënit, çrregullimin obsesiv-kompulsiv dhe përdorimin e substancave me kalimin e kohës. Megjithëse ky shqetësim ende nuk është kuptuar plotësisht, gjetjet e marra deri më tani tregojnë për katër arsye. E para është gjenetika. Nëse një i afërm i shkallës së parë ka dismorfofobi, personi ka më shumë gjasa të përjetojë gjendjen.
Tjetra ka të bëjë me dallimet në strukturën e trurit, kiminë dhe aktivitetin. Njerëzit me këtë sëmundje shpesh kanë zona shumë aktive të trurit ose punojnë ndryshe nga sa pritej. Këto dallime e bëjnë të vështirë kontrollin e mendimeve dhe veprimeve rreth situatës. Ndërkaq, kultura të ndryshme kanë standarde të ndryshme të bukurisë dhe pamjes. Mediat e njohura, kultura ose një kombinim i të dyjave mund të ndikojnë në mendimet. Të mos harrojmë abuzimin ose neglizhencën në fëmijëri. Një histori e përvojave negative të fëmijërisë mund të ndikojë negativisht në vetëperceptimin e një personi. /Top Albania Radio/
Discussion about this post