‘Vrasësi ka qenë Dumani’, Klevis Alla zbërthehet për ekzekutimet…

I penduari i drejtësisë Klevis Alla ka folur në lidhje me ekzekutimin e dy vëllezërve Haxhia.

Alla ka thënë se një nga vrasësit është Nuredin Dumani. Ai shtoi se Dumani në atë ditë mbante të veshur në kokë një kapuç të zi, si ata të policisë. Po ashtu, Alla deklaroi se qitësin tjetër nuk e njeh. Ndërsa Alla ka përmendur si të dyshuar për qitës edhe shtetasin Altin Doçi.

RRËFIMI I KLEVIS ALLËS:

Ditën e ngjarjes, kur u vranë dy vëllezërit Besmir dhe Viktor Haxhia, unë dola nga shtëpia ime me makinën të cilën e kishim marrë për të kryer krimin.

Kam dalë në autostradë, aty kam pritur në anë të rrugës Nuredin Dumani, i cili erdhi me një makinë tip benz. Bashkë me të ishte dhe një tjetër person, të cilin nuk e njoh. Dumani ishte i veshur me një kapuç të zi që i mbulonte fytyrën dhe i dukeshin vetëm sytë, si ato të policisë, edhe personi tjetër njësoj. Jemi nisur drejt Shenavlash të Durrësit. Rrugës unë kam marr në telefon Besmir Haxhinë, pasi e njihja, ne nuk e dinim që bashkë me të do të vinte edhe Viktori.

Në momentin që erdhi Besmir Haxhia, Nuredin Dumani uli xhamin dhe nisi të qëlloj, ndërsa personi tjetër pas makinës, qëlloi pa e hapur xhamin fare. Pas të shtënave të para Nuredin Dumani, doli nga makina dhe qëlloi sërish për tu siguruar.

Pas ngjarjes kemi ikur, jemi kthyer ku u takuam, Dumani dhe personi tjetër ikën në Tiranë, ndërsa unë u largova dhe sipas udhëzimeve të Dumanit ika të hedh në lum 3 armët e zjarrit kallash. Dumani gjithashtu më kishte thënë që unë të cmontoj makinën, por unë nuk e kam bërë se pata frikë se dp më vrisnin dhe e lashë atë në një urë.

Më pas kam ikur në shtëpi. Kam komunikuar me Dumanin dhe ai më ka thënë që të mos dalë shumë nga banesa. Ditën tjetër unë fillova të kisha frikë se do më vriste Dumani, sepse e ndjeja, më shikonte si më të vogël dhe mendonte se unë mund të flisja. Një ditë pas ngjarjes, pasi shoqëruan babain në komisariat, unë u largova nga shtëpia, ika lëviza makinën dhe fjeta të një banesë e një shoku, në mëngjes kur pashë poshtë pallatit, vura re njerëz që nuk i njihja dhe kisha frikë se do më vrisnin, se vetëm Dumani e dintë ku isha. Pasi shkova në shtëpi vendosa të dorëzohesha në polici.