Nga Hysni Gurra
Bodigardët e regjimit nuk janë të shqetësuar se Rama po i ngjan mikut tij Vuçiç me kontrollin absolut të mediave në vend dhe me shkatërrimin e opozitës me mjete “ligjore”, me krimin e organizuar dhe me symbylljen e të gjithë atyre që shohin se çfarë po ndodh në Shqipëri.
Bodigardët e regjimit nuk janë fare në merak se Rama ka kapur reformën në drejtësi dhe i përdor SPAK dhe gjykatat si mashë për të goditur kë do ai.
Bodigarët e regjimit nuk kanë thënë një fjalë për aktin terrorist të shembjes së godinës së Teatrit Kombëtar (meqë tani është edhe tre vjetori i gjëmës) as për shembjen me dinamit të bizneseve private dhe as për dhunimin flagrant të së drejtës së pronës së dhjetëra qytetarëve shqiptarë.
Bodigardët e regjimit nuk kanë thënë asnjë fjalë pse për një trill të Ramës ndaj Beketit do të paguhen mbi 120 milionë euro.
Bodigardët e regjimit nuk kanë thënë kurrë një fjalë për kritikat e raporteve ndërkombëtare (por vetëm i kanë relativizuar) për vendin me korrupsionin më të madh në Europë.
Bodigardët e regjimit nuk kanë shqiptuar asnjë fjalë për kanabizimin e vendit dhe krminalizimin e Kuvendit. E kanë rrotulluar gjuhën si gomari, por as një pëllitje nuk ka dalë nga goja e tyre.
Nga bodigardët e regjimit nuk pritej të thonin një fjalë për skandalin Rama Mcgonigal, në këtë rast ata nuk u ngritën as në lartësinë e gazetarëve të revistës Hosteni në regjimin komunist që gjithsesi e çonin kritikën deri te ndonjë zv/ministër.
Ahhh bodigardët e regjimit janë shqetësuar për zgjedhjet e fundit!
Por jo për faktin se një parti e quajtur socialdemokrate po bëhet faktor në zgjedhje dhe po del forcë e parë dhe e dytë në parlamentet lokale në Veri dhe me përfaqësi në gjithë vendin.
Jo për shitbljerjen e votës.
Jo për përdorimin e policisë.
Jo për përdorimin e administratës.
Jo për faktin se Sali Berishën nuk e lejuan të garojë.
Jo për faktin se doli në dritë të diellit pesha elektorale e “PD-së zyrtare” dhe kllounëve që thonë “mbajtëm PD gjallë”
Jo për përdorimin e gjykatës, KQZ dhe KAS kundër opozitës.
Jo për kontrollin dhe presionin që bëhet mbi votuesit.
As për shqetësimet që detyrohen t’i thonë edhe raportet e vëzhguesve ndërkombëtarë.
Jo. Bodigardët mediatikë të regjimit, njerëz që zgjohen dhe ngrysen ku të godasin opozitën, ata që i dhanë të gjithë hapësirën e mundshme “PD-së zyrtare” dhe u përpoqën ta fryjnë si bretkoska e përrallës janë sot të shqetësuar.
Qenkan shqetësuar se vendi nuk ka opozitë të fortë. Këta nuk shqetësohen se opozita sakatohet në mënyrë ligjore dhe jo ligjore. Këta nuk kanë sy në ballë të shohin që partia në pushtet i ka vënë frerët shtetit dhe po shin lëmin. JO. Këta kanë vetëm një merak. Nuk i zë gjumi pse Berisha është në politikë. Të ikë Berisha!
Njerëzit që kurrë as e kanë menduar të votojnë për opozitën janë më të zëshmit për “hapjen”, për “reformimin”?!
Berishës i hoqën siglën e partisë që themeloi dhe mbajti në pushtet për 13 vjet, i hoqën komisionerët dhe numëruesit, i hoqën financimet, përdorën gjithçka për ta mposhtur dhe poshtëruar dhe sërish pa qenë “zyrtarisht” në zgjedhje- ka marrë 40% të elektoratit. Shqetësimi i propagandistëve të regjimit dhe veglave qorre gjatë gjithë fushatës- ka qenë: Ja Berisha shkoi te Ilir Meta!
NUK e donin fare në zgjedhje!
Sot po “qajnë” se opozita ka humbur thellë. Të pështirë dhe të pa cipë!
Të paktën mos u bëni hipokritë. Gëzoni favoret e pushtetit deri ditën që do ta provoni mbi kurriz se çfarë do të thotë të shkatërrosh opozitën e një vendi.
Njerëz që vënë lupën te opozita dhe mbyllin sytë, hundët dhe veshët për çdo bëmë të regjimit nuk kanë të drejtë të bëjnë leksione për opozitën.
Discussion about this post