Etiketa kineze në posterin e filmit i thotë të gjitha: “Unë do të të pres, pavarësisht sa kohë do duhet.”
Ai tregon historinë e vërtetë të Hachikos, qenit besnik që vazhdoi të priste zotërinë e tij në një stacion treni në Japoni shumë kohë pas vdekjes së tij.
Akita Inu e bardhë kremoze, e lindur 100 vjet më parë, është përkujtuar në çdo gjë, nga librat tek filmat e deri te historitë e treguara kudo.
Ka pasur histori për qenushë të tjerë të përkushtuar si Greyfriars Bobby, por asnjë me ndikimin global të Hachiko.
Një statujë prej bronzi e tij ka qëndruar jashtë stacionit Shibuya në Tokio, ku ai priti më kot për një dekadë, që nga viti 1948. Statuja u ngrit për herë të parë në 1934. Nxënësve japonezë u mësohet historia e Chuken Hachiko – ose qenit besnik Hachiko – si një shembull i përkushtimit dhe besnikërisë.
Hachiko përfaqëson “qytetarin ideal japonez” me “përkushtimin e tij të padiskutueshëm”, thotë profesoresha Christine Yano e Universitetit të Hawaii./SHQIP
Discussion about this post