Sot u denoncua në media se një mësues me të shkuar të rrezikshme dhe me precedentë, tashmë të vërtetuar nga gjykata, për ngacmim seksual ndaj të miturve, është rikthyer në sistemin arsimor, në mes të nxënësve. Kjo me të drejtë absolute ka alarmuar prindërit e fëmijëve që frekuentojnë shkollën, ku jep mësim ky person i dënuar, por jo vetëm, ata po të gjithë ne si shoqëri. Në fakt sapo lexova lajmin, më erdhi ndërmend fjala e urtë “kjo është t’ia varësh mëlçitë ujkut në qafë”. Është e pakonceptueshme, sesi institucionet arsimore po riciklojnë persona të tillë në fshehtësi të plotë dhe që askush nuk mban përgjegjësi. Drejtoria e Shkollës, e cila nuk pranon të flasë shumë, shprehet se e ka emëruar DAR, ndërsa kjo e fundit nuk prononcohet, por e transferon fshehtas nga kjo shkollë në një tjetër. Pra, tamam sikur po i ndërron kullotën ujkut, e meqë në këtë lëndinë me qengja nuk e lanë të ushqehej, por e dërgojmë në një tjetër. Më vjen turp, ku jetoj për ata që na përfaqësojnë kur lexoj fakte të tillë, por veç asaj më habit gjendja alarmante e krijuar, ku institucionet mundohen të na hedhin hi syve, duke na e fshehur të vërtetën.
E gjitha kjo për mua, por nuk besoj se jam i vetëm ka vetëm një konstatim: MINISTRIA E ARSIMIT PO NA PËRDHUNON FËMIJËT. Sot janë ata fëmijë në Berat, nesër do jenë fëmijët në Tiranë e pasnesër gjetkë, ndërsa kur të na përdhunohet fëmija i radhës, apo të na vritet si i shkreti Mateo nga duart e Çalamanit, apo vetëvritet si fëmija në Lushnjë, i cili do bënte video në Tik-Tok, ministrat sërish, ose nuk do kenë kohë të flasin ose do dërgojnë psikologë për prindërit. Por kjo moj e nderuar ministre, apo i nderuar kabinet qeveritar, që bëni ju pas vdekjes e përdhunimit të fëmijëve, janë si ajo shprehja e vjetër nga anët tona “Më ka çuar baba, për të larë gojën”. Prandaj, ata njerëz që po tentojë të riciklojnë plehrat, duke rrezikuar jetën e fëmijëve tanë, mendoj se së paku duhet të zhduken, jo vetëm nga institucionet arsimore, por nga çdo punë publike, me qëllim që mos të dëgjojmë më nga këto raste fëmijësh, ku disa prej tyre kalben në dhe, e disa kanë mbetur me trauma gjatë gjithë jetës.
Discussion about this post