Duket shumë si një arratisje dashurie (dhe ndoshta është), ajo e çiftit shqiptar, Emilian Bici, 43 vjeç dhe Ermelinda Spahiut, 38 vjeçe, shoqëruese në jetë, por edhe në burg, për të njëjtin krim-vrasje në tentativë, e ndodhur në Ravena më 21 janar 2018. Në atë kohë i kishin kërkuar një person mikpritje, ai i kishte thënë jo dhe ata, çifti me një shok e kishin goditur me thikë. Të arrestuar dy ditë më vonë në Fano, u hapën dyert e burgut.
Emiliani dhe Ermelinda sillen shumë mirë pas hekurave. Të burgosur model, ose pothuajse. Kështu vazhdoi deri në shtatorin e kaluar. Kur nisin punën me një kontratë pune të jashtme në fermën De Leyva, në rrethrrotullimin e parë në Vismarë përgjatë rrugës kryesore. Atje prodhohet verë, reçel, vaj, perime, mjaltë. Njëzet e shtatë hektarë të zhytur në gjelbërimin e parkut San Bartolo. Çifti shqiptar punon atje: korrjen e bënë në shtator. Ato janë përshtatur sipas të ashtuquajturit ‘neni 21’ i regjimit të burgut: një marrëdhënie pune që zakonisht përfshin të burgosurit që kanë vuajtur pjesën më të madhe të dënimit. Dy shqiptarët punojnë nga ora 7.30 e mëngjesit deri në orën 15.00, me një drekë të paketuar të siguruar nga burgu.
Përveç se të martën e kaluar, kur një oficer burgu, si çdo ditë që nga shtatori i kaluar, shkoi në fermë rreth orës 15:00 për t’i marrë dhe për t’i çuar përsëri në qelitë e tyre, të dy nuk ishin më aty. Ata shpëtuan, thuajse me siguri me ndihmën e dikujt që shkoi t’i merrte me një makinë, ndoshta përgjatë Panoramicës, ku u organizuan të takoheshin. Alarmi bie, kërkimet u përhapën menjëherë në të gjithë Italinë. Njësia hetimore e policisë së burgjeve kombëtare dhe rajonale dhe Skuadra Fluturuese Pesaro nisin kërkimin e tyre. Paraditen e djeshme në prefekturë u zhvillua një Komitet për rendin dhe sigurinë publike, i kryesuar nga prefektja Emanuela Saveria Greco. Të dy nuk konsiderohen si kriminelë veçanërisht të rrezikshëm: por ata ende akuzohen për tentativë vrasje. Drejtoresha e burgut, Palma Mercurio, thotë: “Kanë punuar në kopshtin e burgut tonë, kanë pasur besimin tonë, sidomos ajo, e di që kërkonte një shtëpi, duhet të ketë qenë një xhiron e kokës, por ajo e bëri. Nuk dua të kthehem në Shqipëri”.
Burrit i kishte mbaruar dënimi në vitin 2027, ndërsa gruaja do të lirohej brenda pak ditësh, më së voni javën e ardhshme. Për këtë arsye nuk dihet arsyeja pse ai u arratis, për çka rrezikon edhe muaj të tjerë paraburgim.
Të martën, ditën e arratisjes, gjithçka shkoi mirë deri rreth orës 14:00, kur të dy folën me stafin e kompanisë. Më pas, ndërmjet orës 14:00 dhe 15:00, plani i arratisjes vihet në veprim. Hetuesit mendojnë se çifti ka arritur në Panoramikë duke ecur nga arat apo ndonjë rrugë aty pranë, disa qindra metra larg kompanisë dhe prej andej janë takuar me “shoferin” e tyre që i ka ndihmuar të largohen nga krahina.
Duke u nisur drejt kufijve kombëtarë ose vendeve të embarkimit. Për cilin vend, nuk dihet. Ajo nuk kishte të drejtë të qëndronte në Itali si grua e lirë. Ajo ndoshta do të ishte përjashtuar. Ai kishte ende 4 vite burg. Ndoshta ideja për të qëndruar të ndarë i bëri ata të vendosin të arratiseshin së bashku. Por tani së bashku rrezikojnë të arrestohen sërish.
Discussion about this post