Gazeta spanjolle sportive “AS” në një artikull të botuar kushtuar Shqipërisë vë në dukje transformimin e madh të përfaqësueses kuqezi në vetëm 1 dekadë.
Gazetari spanjoll Alex Torres kujton se në vitin 2013 kur ai vizitoi Tiranën, stadiumi “Qemal Stafa” ishte larg infrastrukturës së të qenit një impinat europian, ndërsa tifozët as që e mendonin se kombëtarja e tyre do të luante në një event madhor.
“Dhjetë vjet më parë udhëtova për herë të parë në Shqipëri.
Pastaj do të vinin edhe disa të tjera, por dua të përqendrohem në atë rast në vitin 2013, sepse kontrasti me të sotmen është absolutisht gjigand. Në atë kohë, askujt në vend nuk i shkonte ndër mend të mendonte se kombëtarja e tyre mund të luante në një ngjarje të madhe.
Dashamirët e futbollit ishin më të përqendruar në shikimin e kampionateve të huaja. Stadiumi kombëtar, i quajtur atëherë Qemal Stafa, ishte në një gjendje të rrënuar. Ai do të rimodelohej, dhe për disa vite kombëtarja duhej të shkonte për të luajtur në Elbasan, një qytet provincial, në një fushë me kapacitet për 13,000 spektatorë.
Realiteti është shumë ndryshe tani. Shqipëria do të luajë kampionatin e dytë europian, pasi është kualifikuar për në finalet e dy prej tre edicioneve të fundit.
Stadiumi “Air Albania” në Tiranë është sot një nga më modernët në kontinent dhe madje ka pritur edhe një finale europiane, Ligën e Konferencës që Roma e fitoi ndaj Feyenoord.
Ka ende shumë çështje për t’u përmirësuar në nivelin e infrastrukturës në të gjithë vendin dhe disa çështje kanë qenë jashtëzakonisht dëmtuese për imazhin e futbollit kombëtar, si ndalimi dhjetëvjeçar i Skenderbeut të Korçës për të luajtur në garat evropiane për shkak të një rasti famëkeq të trukimit të ndeshjeve.
Shqipëria është ende larg elitës, por skenari aktual ishte i paimagjinueshëm dy dekada më parë. Për t’u gjendur tani në një grup me Spanjën, Italinë dhe Kroacinë, përtej faktit se është logjike që ata të përfundojnë me zero pikë, i sjell vendit një prestigj futbolli që as më optimistët nuk mund ta kishin menduar se do të bëhej realitet.
Ka pasur shumë protagonistë në këtë transformim. Sylvinho ka një meritë të pakontestueshme në këtë kualifikim të dytë, i cili ka qenë shumë më komod se i pari, në të cilin nuk mund të nënvlerësohet rëndësia e episodit të dronëve që fluturoi mbi Beograd në një ndeshje historike dhe jashtëzakonisht të diskutueshme kundër Serbisë.
Por është e drejtë të kujtojmë sot trajnerin e asaj here të parë, italianin Gianni De Biasi. Ai ndryshoi mentalitetin dhe bindi të gjithë kombin se e pamundura nuk ishte aq e pamundur”, thuhet ndër të tjera në artikullin e botuar në median spanjolle.
Discussion about this post