Marash Kumbulla është djali i një emigranti shqiptar, i cili shkoi në Itali me gomone nga Shqipëria në kërkim të një jete më të mirë. Edhe pse vetëm 22-vjeç, Kumbulla arriti të hidhte hapa galopantë në karrierën e tij, duke u transferua te skuadra e Romës.
Debutimi i Kumbullës në Serinë A erdhi në 25 gushtin e vitit 2019 kundër Bolonjës. Ndërsa me Romën, ndeshjen e parë e luajti më 27 shtator 2020, në barazimin 2-2 ndaj Juves, duke qenë në fushë titullar dhe deri në fund të takimit.
Në Europa Ligë, ja del që të debutojë më 22 tetor, duke e bërë në mënyrën fantastike, me golin e përmbysjes ndaj Jang Bojs, duke i dhënë fitoren Romës. E ardhmja e djaloshit shqiptar pritet të jetë e ndritur, ndërkohë Marashi ishte si qershia mbi tortë për shqiptarët në finalen e Ligës së Konferencës. të zhvilluar më 25 maj në Tiranë. Edhe pse nuk u aktivizua asnjë minutë, Kumbulla arriti të bënte për vete, medaljen e parë në karrierë.
Në një rrëfim të bërë për “Top Channel”, 22-vjeçari, ka zbuluar se çfarë përshtypje ju la Tirana dhe stadium shokëve të skuadrës, teksa ndër të tjera foli edhe për raportet me Zhoze Murinjon, flamurin shqiptar me të cilin festoi në “Air Albania” si dhe për medaljen.
“Ishte diçka e re për mua që vij këtu në Shqipëri me skuadrën e Romës, nuk ishte njësoj si me kombëtaren. Shokët e skuadrës më pyesnin gjithmonë për Tiranën dhe stadiumin. Kur e panë vetë më thanë se ishte shumë bukur, edhe trajneri. Spinacola më tha se nuk e priste të ishte kaq mirë Tirana dhe stadiumi”.
Kumbulla ishte kontakti më i afërt i Mourinjos që i duhej të përgatiste këtë finale me Fejnordin në Shqipëri, në Tiranë, çfarë ka komunikuar ai me skuadrën përpara vizitës në kryeqytetin tonë?
Kumbulla: Ai fliste me të gjithë ekipin jo vetëm me mua, kemi parë shumë video për ndeshjen me Fejnordin, na ka karikuar përpara ndeshjes si gjithmonë. Ne tha e fitojmë apo jo, ne do ta vjedhim në një farë mënyre këtë finale. Na tha gjithashtu që punën për këtë sezon e kemi mbaruar me kualifikimin në Europa League, tani në këtë finale bëjmë historinë dhe kemi bërë vërtet historinë.
Sa peng i ka mbetur kumbullës mosaktivizimi në Tiranë?
Normal që doja të luaja, por e dija që edhe zgjedhjet e trajnerit ishin të tjera, u çova vetëm 10 sekonda dhe u ula në stol, kisha shpresa mos luaja pak minuta në fund, por rëndësi ka që morëm finale.
Si është marrëdhënia me trajnerin Mourinjo?
Ai nuk është njësoj si të gjithë trajnerët. Në fillim nuk ishte shumë e thjeshtë, pasi s’më jepte shumë minuta, por kur e tregova veten në stërvitje më dha shansin dhe unë i shfrytëzova ato mundësi deri sa më tha që ishte i kënaqur me mua. Mund të them se është simpatik, për mua ai nuk është më Mourinjo, por është trajneri im.
Momenti i ekzaltimit të tifozerisë vendase ishte gjatë festës së trofeut kur Kumbulla u mbulua me flamurin kuqezi.
Po shihja rreth e rrotull në stadium për të gjetur një flamur, po pyesja tifozët dhe kur e gjeta e lidha pas trupit.
Kujt ja more flamurin?
Nuk e di, një tifozi mes tifozëve të Romës, nuk e njoh, por tani po e përshëndes dhe falënderoj.
Megjithatë tani keni edhe ju një medalje të artë të fituesit pavarësisht mos aktivizimit.
Bëra foto me një tifoz gjatë festës dhe më tha a mundem ta prek pak, ok i thash por mos ma vidh se Piolit ia vodhën. Por u ndjeva shumë i emocionuar kur e vura medaljen në qafë.
Ku ndodhet ajo medalje tani?
E kam fshehur…
Discussion about this post