Konservatorët në Britaninë e Madhe kanë kërkuar vazhdimisht procesin e zgjedhjes së kryeministrit të ri për tetë ditë, pas dorëheqjes së Liz Truss. Nëse deputetët nuk vendosin në mënyrë unanime për liderin e tyre të ardhshme, atëherë do tu paraqesin anëtarëve të partisë dy kandidatë që ata ti zgjedhin.
Në fakt, konservatorët britanikë kanë arritur tashmë të anulojnë grupet e tyre parlamentare dhe bazën e tyre partiake. Anëtarët e partisë, një elektorat me 140,000 anëtarë, vetëm 0.3% e popullsisë së rritur, kryesisht burra zgjodhën Liz Truss një muaj e gjysmë më parë.
Pas katastrofës së shkaktuar nga masat e ish-kryeministrit për lulëzimin e ekonomisë britanike, konservatorët vendosën Jeremy Hunt në krye të Thesarit.
Kështu ata e rrëzuan verdiktin e anëtarëve të partisë, por e udhëzuan Hunt të vepronte joformalisht si kryeministër i përkohshëm, një politikan që ka marrë vetëm 18 vota mes 357 deputetëve konservatorë.
Normat e interesit po rriten edhe jashtë Britanisë, por në Londër, si rezultat i politikës së Truss, huamarrësit në fund të vitit 2024 do të duhet të paguajnë mesatarisht 5,500 paund më shumë në vit për hipotekat e tyre, raporton abcneës.al.
Dëmi është i pakthyeshëm. Nëse keni një shtëpi, keni më shumë gjasa të votoni për shkatërrimin e konservatorëve.
Pra, nuk është vetëm Partia Konservatore në krizë. Përkundrazi, janë regresionet dhe kriza ekzistenciale e një vendi të tërë që e çojnë partinë e saj më të fuqishme drejt rrëmujës aktuale.
Me liderin e ardhshëm konservator, britanikët do të kenë pasur pesë kryeministra (konservatorë) në gjashtë vite ( Cameron, May, Johnson, Truss dhe tjetri ose tjetra).
Ose do të jenë katër nësë Johnson kandidon. Kohët e fundit ai e përshkroi veten si një raketë e një misioni special që dha rezultatin më të mirë zgjedhor të konservatorëve që nga epoka e Thatcher, programi më i shpejtë i vaksinimit në Europë dhe, natyrisht, Brexit.
Dhe është, sigurisht, një rreth vicioz. Vetë konservatorët ranë në gropën e populizmit, duke shkaktuar një dalje pa dyshim kaotike nga Bashkimi Europian.
Derisa britanikët të dalin të gjithë së bashku nga gropa në të cilën kanë rënë, kryeministrat e tyre do të ndjekin të njejtin ritëm të shpejtë – konservatorë apo laburistë pasi as laburistët nuk duken të gatshëm të përballen me verdiktin popullor të referendumit.
Discussion about this post