Na duhej muzika nga Champions League. Gjithmonë çështje magjie, në mbrëmjen e të dashuruarve, në një kartolinë, San Siro. Milani është kthyer, ose më saktë ka dhënë shenja të rëndësishme rikuperimi. Forca e grupit, përballë dyshimeve për një dhomë zhveshje të ndarë. Një objektiv, ai i Diazit, për të dalë nga kriza.
Megjithatë, shumë keqardhje për goditjet e gabuara me kokë nga De Ketelaere dhe Thiaë, të cilat do të kishin dhënë pak më shumë qetësi në kuadër të takimit kthimit në Londër. Kush do ta kishte menduar një fitore të tillë të Milanit? Asnjë, sinqerisht. I lumtë Piolit që përmbysi prirjen personale ndaj skuadrave angleze dhe i dha një jetë të dytë kësaj skuadre me një mbrojtje treshe.
Trajneri kuqezi ka hedhur themelet për ta mbyllur sezonin në mënyrën më të mirë të mundshme dhe (më në fund) ka zbuluar dhe lançuar Malick Thiaë. Është ai që është bëri rolin e “heroit të papritur”. Le të shpjegohemi më mirë, nga objekti misterioz në kolonën mbajtëse të mbrojtjes së Milanit brenda një jave.
Nga paraqitja e mirë në minutat e fundit kundër Interit, deri te fanella e titullarit kundër Torinos dhe Tottenhamit, dy paraqitje shëmbullore. Mbrojtësi gjerman shfrytëzoi shansin e tij dhe tani duket se nuk do të largohet më kurrë nga fusha. Të paktën këtë kërkojnë fansat që e kanë zgjedhur si idhullin e tyre të ri.
Discussion about this post