Nga Ylli Pata
Ajo që po ndodh që prej një jave në Partinë Demokratike, bëhet sa kalojnë ditët një gjendje gjithnjë e më e paqartë, gjithnjë e më e pakuptimtë.
Fjalëkryqi i zgjidhjes së krizës që shpërtheu “papritur” në pallat pas zgjedhjeve të pjesshme të 6 marsit, ngjan gjithnjë e më shumë me një lojë teatrale që fsheh taktika nga palët e përfshira.
Duket si lojë teatrale, pasi tani, nga një pjesë e grupit parlamentar i kërkohet Lulzim Bashës që të largohet si rezultat i zgjedhjeve të pjesshme të cilat i humbi. Ndërkohë, më 25 prill, kur po ky Lulzim Bashë gjithashtu humbi garën për tu bërë kryeministër, pra zgjedhjet e përgjithshme parlamentare, të gjithë këta që sot kërkojnë kokën e tij, dolën si skenografi natën përpara selisë së PD-së, kur Basha tha: “Beteja tani fillon”.
E natyrisht, ata që e kuptuan këtë shprehje e që e shikonin veten të rrezikuar, tentuan ta kthenin në grotesk. Por në fakt, Basha kishte të drejtë, pasi pikërisht në atë çast nisi një betejë e ashpër dhe e fortë në Partinë Demokratike. SHBA shpalli Sali Berishën dhe familjen e tij “Non Grata” për “korrupsion të rëndësishëm, minim të demokracisë dhe minim të drejtësisë”. Pas kësaj, SHBA bëri të qartë se do të përkrahte një PD e cila nuk do të kishte në gjirin e saj një politikan të ndëshkuar nga qeveria amerikane.
Këtu nisi një përplasje, një metamorfozë e madhe në gjirin e PD-së, e cila realisht ishte një dilemë brenda strukturave të partisë, e jo në shoqërinë shqiptare, e cila e ka të qartë se kërkon një klasë politike pa dinosaurit 30 vjeçarë të politikës.
Discussion about this post