Nuk është e nevojshme të pyesësh se cili është problemi më i madh me të cilin përballen sot qytetarët e Tiranës. Mjaft të dish se në ç’stinë a muaj jemi dhe do të jetë e lehtë ta marrësh me mend se çfarë po u ndodh banorëve të Kryeqytetit të Rinisë 2022. Nëse është verë, Tirana është pa ujë, plot trafik dhe rrugë të mbushura me plehra. Për këtë e ka fajin kryesisht mungesa e shirave. Në dimër, ajo është e përmbytur dhe plot trafik e rrugë cit me plehra. Fajin për këtë e kanë shirat e rrëmbyer, qytetarët që nuk përdorin biçikleta dhe konsumojnë shumë e ndosin. Në fund të fundit, Bashkia nuk ka ç’u bën forcave madhore.
Të dish stinën, muajin apo datën në Tiranë është çelësi për çdo vendim që ju duhet të merrni për jetesën në këtë qytet. Falë kësaj dijeje mund të parashikoni reshjet e djersës në autobusët e shërbimit të transportit urban. Në dimër, ju mund të zgjidhni me cilin prej pasagjerëve të ndërroni xhaketën, xhupin apo pallton. Sepse të dalësh me rrobat e tua nga autobusi i paketuar si kuti sardelesh është ngjarje me probabilitet shumë të ulët.
Dije të vyera për të bërë një jetë me më pak dhimbje koke në Tiranë janë edhe çmimet e karburanteve. Ju mund ta dini me siguri nëse muajin e ardhshëm do të dalin në shitje abonetë e transportit urban publik duke u nisur nga çmimi i naftës dhe benzinës. Me paqëndrueshmërinë e këtyre çmimeve, abonetë e Bashkisë së Veliajt ndjekin trajektoren e ullinjve: një vit po, një jo. Mazalla të ndërpriten subvencionet e Bashkisë për kompanitë monopol të transportit publik në Kryeqytetin Europian të Rinisë. Nuk do të kishim fatin të udhëtonim në autobusët hibridë.
Meqë është fjala të autobusët hibridë, ato janë edhe një prej gjërave që na mbrojnë nga humbja e memories. Edhe pse janë lyer me bojë jeshile, ato vazhdojnë të na mallëngjejnë me shtëllungat e zeza të tymit që lënë pas. Në fund të fundit, diçka duhet të mbetet e pandryshuar për të ruajtur identitetin e qytetit. Dhe meqë rrugicat, lagjet, çatitë me tjegulla të kuqe, fasadat e modeluara apo caracët e rrapet e vjetra kanë kosto shumë të lartë për t’i mirëmbajtur, të ruajmë atë që mundim e që është falas.
Por Tirana që qeveriset nga Erion Veliaj prej 7 vitesh nuk ka vetëm probleme sezonale. Ajo ka edhe probleme të përhershme. Ajri i Tiranës është gjithmonë i ndotur. Vlerat e ndotjes krahasohen me ato të kryeqyteteve industriale të botës si për shembull Pekini. Në këtë qytet ndërtohet ditë-natë, pa pushim. Ndërtohen kulla në qendër, ndërtohen pallate mes blloqeve ekzistues, ndërtohen lagje të tëra në parqet dhe lëndinat në periferi. Por tipari më i qëndrueshëm i Tiranës është propaganda bashkiake 24/7.
Në kutinë e televizorit ke qejf të jetosh në Tiranë. Aty rubinetat kanë ujë 24 orë dhe, për më tepër, uji është i pijshëm. Ujësjellësi i Tiranës nuk furnizon plazhin e Durrësit me ujë, kështu që depozitat nuk janë të nevojshme. Rrugicat janë plot pemë dhe korsitë e biçikletave të mbushura me qytetarë që kanë lënë makinat në shtëpi. Ajri është i pastër dhe leja e fundit e ndërtimit është dhënë kur ishte Lul Basha në Bashki. Lali Eri mezi po e kompenson me pemë e gjelbërim katrahurën që bëri Luli me kullat te Liqeni.
Autobusët hibridë kalojnë rrufe rrugëve të lira të qytetit. Në ditët e nxehta të verës, qytetarët zgjedhin të bëjnë një xhiro me autobus për t’u freskuar me ajrin e kondicionuar. Është harruar kur ishte hera e fundit që Tirana përmbytej. Bashkia e Lali Erit ka ndërtuar një rrjet krejt të ri të infrastrukturës së ujërave të zeza dhe ujërave të shiut. Makina e plehrave vjen 3 herë në ditë dhe kazanët janë pothuajse përherë bosh. Mbi të gjitha, kazanë janë vendosur çdo 200 metra dhe plehrat nuk digjen në rrugë si dikur.
Qershia mbi tortë e gjithë kësaj ëndrre është se Lali Eri është ende kryetar bashkie dhe po e bën Tiranën si Tërpanin.
Discussion about this post