Është një version i ri i Massimiliano Allegrit, ai me të cilin po njihemi prej disa javësh. Në disa aspekte është Allegri i zakonshëm, që favorizon rezultatin dhe tregon kënaqësi për një sukses minimal, por për të tjerët është diçka e re për të zbuluar si dhe për të treguar. Për menaxhimin e lojtarëve të tij me karota dhe shkopinj jemi aty, në kufirin e majave historike, reagimi ndaj ankimeve të publikut është diçka e re në krahasim me të kaluarën.
Por jo sepse e humb durimin, kini parasysh: ajo e trajnerit është një ndjenjë vetëmbrojtjeje, një ndjenjë e fortë përkujdesjeje ndaj ekipit të tij. Max e di mirë se që nga largimi i Andrea Agnellit dhe të gjithë bordit të vjetër të drejtuesve, ai ka më shumë përgjegjësi, sigurisht më pak sponda mbi të cilat mund të kapet në menaxhimin e përditshëm të skuadrës. Me vullnetin e John Elkann, pra të pronarëve, ai nuk është më vetëm drejtues teknik në terren, por pika e parë e referencës për të gjithë pjesën sportive.
Pas zbritjes së 15 pikëve në rënditje, Max e gjeti veten përballë një grupi djemsh të cilët siç deklaroi portieri Szczesny pas ndeshjes Juve-Fiorentina ndjejnë “se kanë pësuar një padrejtësi dhe sigurisht që nuk është mirë ta pranosh”. Tekniku u kërkoi atyre të ruanin përqendrimin, por pati disa rrëshqitje. Pas suksesit me Atalantën, ai garantoi “përpjekjen maksimale të skuadrës për të djersitur fanellën”, pas paraqitjes së keqe ndaj Monzas ai në vend të kësaj ngriti tonin duke ftuar “ata që nuk e dëgjojnë” të dalin jashtë.
Kundër Fiorentinës ai u përball me disa tifozë që shanë Kean, De Sciglio dhe Paredes teksa hynë në fushë. “Është për të ardhur keq sepse 90% e publikut na mbështet, por ka edhe ato 10 që synojnë disa lojtarë pavarësisht lojës. Është e drejtë të pranosh kritika në fund të lojës kur lëndohesh, përkundrazi ne kemi nevojë për mbështetjen e të gjithëve gjatë ndeshjes”, theksoi Allegri.
Me pak fjalë, një mbrojtje e plotë për çdo anëtar të grupit të tij, pothuajse për shkak të një rritjeje krenarie që kërkon ngritjen e frekuencave në tone më të theksuara se zakonisht. Max ka dëgjuar mijëra komente helmuese pas shpine gjatë gjithë viteve të tij në Juve, edhe kur dominonte Serinë A. Por ky nuk është një moment si çdo tjetër: tani ai është komandanti i një ushtrie që duhet të mbetet e bashkuar nën të njëjtat ngjyra.
Discussion about this post