“Mos e prek fytyrën!”. Mantra është bërë një refren i zakonshëm gjatë pandemisë COVID-19. Zyrtarët e Qendrave për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC), mjekët televizivë dhe ekspertët e sëmundjeve infektive përsërisin këshillat me shpresën për të ngadalësuar përhapjen e koronavirusit të ri.
Sa herë që prekni diçka, rrezikoni të rikontaminoni duart tuaja. Dhe sa herë që prekni fytyrën, rritni rrezikun e infeksionit.
Por mbajtja e duarve larg fytyrës është më e lehtë të thuhet se sa të bëhet. Në fakt, një studim i fundit zbuloi se ne prekim sytë, hundën dhe gojën më shumë se 20 herë në orë. Është një tendencë e natyrshme – diçka që ne fillojmë ta bëjmë edhe para se të lindim.
Pse nuk mund të heqim duart nga fytyra jonë?
Fillon që në barkun e nënës: Sipas disa studimeve instinkti për të prekur fytyrat tona fillon në mitër. Disa studime sugjerojnë se është një shenjë e zhvillimit të shëndetshëm. Është gjithashtu shenja e parë e zhvillimit të nervave ndijor në fytyrë.
Është e pavullnetshme: Prekja e fytyrave është një refleks. Kur kemi një kruarje, ajo shkakton një përgjigje në tru që na thotë ta prekim. Kruajtja është një përgjigje mbrojtëse për të lehtësuar atë që truri e konsideron një formë të përkohshme dhimbjeje.
Zakon i pavetëdijshëm: Ashtu si kafshimi i thonjve, prekja e fytyrës mund të bëhet zakon. Bëjeni mjaftueshëm dhe mund të mësohet nga një pjesë e trurit tuaj të quajtur “ganglia bazale”, e cila kontrollon dhe ruan lëvizjet e dëshiruara.
Një formë komunikimi: Ne shprehemi duke prekur fytyrat tona. Kur jemi të befasuar ose të frikësuar, mund t’i vendosim duart mbi gojë. Kur jemi të përqendruar ose duke dëgjuar me vëmendje, një dorë mund të përfundojë nën mjekrën tonë.
Një mekanizëm qetësues: Prekja e fytyrës tonë është një mekanizëm qetësues që angazhon shqisat. Fytyra është shumë e ndjeshme ndaj prekjes, ashtu si duart dhe gishtat. / O.B / Gijotina.com
Discussion about this post