Nga Agron Tufa
Mbetem, siç kam qenë, që me 7 gusht 2024, i mendimit të vjetër se në një diktaturë dhe nën një pushtim të huaj nuk kanë kuptim Zgjedhjet.
“…Mbetem përsëri i mendimit të vjetër: kur shkatërrohen instrumentat demokratikë të zgjedhjes, je në diktaturë. Dhe diktatura nuk përmbyset me zgjedhje, as me shpresën se mos ndoshta, ndër dhjetëvjeçarët e ardhshëm, do të dalë një elitë e re politike!
Atëherë zgjedhjet mund të mbaheshin në një Shqipëri me 250 mijë banorë. Përvoja ka treguar bollshëm që instrumenti demokratik i zgjedhjes së lirë nën qeverisjen e Ramës, është një profkë e dalë boje. Me këtë nuk nënkuptoj ndonjë “qeveri teknike”.
Aspak. Diktatura shembet me luftë të hapur, të gjithanshme, të pakompromis, ashtu siç veprohet ndaj një pushtuesi. Se, ç’do t’i bënte më shumë se kaq Shqipërisë një pushtues?!
Ka dhe një mënyrë, gjithësesi, të nënshtruar e të sëmurë: të shpresosh deri atëherë kur Ramës dhe Rilindjes t’i veleritet pushteti dhe ta lërë vetë, siç bëjnë të veleriturit, kur shtyjnë tutje të velur një pjatë me ëmbëlsirë…”
Discussion about this post