Nga Albina Hoxhaj
Ngjarja e rëndë e ndodhur në Fier ku u vra dhe u gropos në oborrin e shtëpisë një fëmijë vetëm 8 vjeç ka tronditur çdo shqiptar brenda dhe jashtë vendit. Në këtë kaos ku është zhytur vendi, kjo ngjarje, rastet e tjera të pedofilisë dhe vrasjet makabre të grave nga bashkëshortët e tyre kërkojnë marrjen e masave të menjëhershme nga shteti shqiptar. Pavarësisht se artikulohet se dënimi me vdekje nuk mund të rikthehet, kjo është e vetmja formë që do të sillte reduktim të rasteve.
Rastet e pedofilisë janë kambana alarmi për këdo që ka sy të shikojë dhe veshë të dëgjojë. Kurrsesi nuk mund të heshtet përballë kësaj tragjedie që po na ndodh ne. Po humbet bërthama e familjes, po humbet pafajësia e fëmijës, po humbet edhe jeta e fëmijë, e nënave tonë. Përse ndodh kjo?
Është tmerrshme që persona që kryejnë krime të cilat paralajmërojnë ngjarje edhe më të rënda se kjo lirohen nga burgu, por edhe nuk trajtohen nga ana mjekësorë. Sistemi shëndetësor dhe drejtësia nxjerrin çdo ditë të sëmurë mendorë dhe kriminelë në rrugë të cilët shndërrohen në kërcënim serioz për të gjithë ata persona që kanë kontakt me ta qoftë edhe rastësisht.
Sot abuzohet me çdo gjë, ka padrejtësi ngado që hedh sytë. Vrasësit kthehen në persona me probleme mendore me firmën e mjeku dhe lirohen nga burgu. Të sëmurët mendorë dalin nga spitalet me firmën e mjekut. Gjykatësit nuk shohin ngjarjet dhe faktet ulëritëse, por i lirojnë persona që janë dënuar për dhunë në familje, për grabitje por edhe për vepra më të rënda. Sot kriminelët lihen në rrugë me vetëdijen e dikujt, me papërgjegjësinë e dikujt. Pikërisht për këtë arsye fajtori i vetëm i vrasjeve mbetet shteti shqiptar si drejtues e menaxhues i këtyre dy sistemeve që nxjerrin kriminelë në rrugë.
Nuk mjafton që gishti të drejtohet nga gjykatësit siç vijon të shfajësohet kryeministri përpara opinionit publik. Nuk mjafton që gishti të drejtohet as nga bluzat e bardha. Sot kërkohet zgjidhje. Sot pas këtij bilanci krimesh nevojitem masa dhe dënime ekstreme. Në të mirë të shoqërisë shqiptare, në të mirë të një shembulli për të gjithë ata që guxojnë të vrasin e groposin një fëmijë në oborrin shtëpisë duhet rikthyer dënimi me vdekje. Sot, është domosdoshmëri që autorët të ndëshkohen rëndë, në atë formë që prej dekadash nuk ka ndodhur.
Çdo nëne i dhemb shpirti për Mateon. Çdo nëne ka frikë të lëshojë dorën e fëmijës apo t’ia largojë sytë pas kësaj që ndodhi. Çdo nënë e ka në mendje Mateon kur fëmija hap derën për të dalë nga shtëpia. Sot, ne jetojmë me frikë, me ankth se çfarë mund të ndodh nga çasti në çast, ne apo komshisë ngjitur. Dikush duhet të marrë masa, dikush duhet të japë një fije të vetme sigurie në këtë vend. Dikush duhet të mbajë përgjegjësi për atë që po ndodh. Nëse nuk mbahet përgjegjësi, nëse nuk ka dënime ekstreme, këto ngjarje do të shtohen nga dita në ditë sepse kriminelët janë në rrugë falë mungesës së dënimeve ekstreme, falë papërgjegjshmërisë së atyre që ne kemi zgjedhur të na drejtojnë.
Discussion about this post