Inajete Poçi dhe shoqja e saj nga Qafë-Dardhë e Librazhdit janë nxënëse të vitit të parë gjimnaz. Në fshatin e tyre nuk ka shkollë të mesme. Ato detyrohet që të ndjekë mësimin në fshatin Polis Gostrimë.
Prindërit e tyre nuk kanë mundësi të paguajnë çdo ditë transportin. Herë pas here detyrohen të ecin rreth 1 orë e 30 minuta për të mos humbin mësimin.
“Nga shtëpia nisem në ora 7 dhe në 8.30 duhet të jem në shkollë se nisën shkolla. Bëjmë sakrificë për të shkuar në shkollë, më vështirësi po ja dalim. Rruga është e keqe”.
Shkolla është 3 km larg fshatit. Ky shofer fugoni s’ka më interes të transportojë nxënësit, pasi numri i tyre është reduktuar, rruga është e dëmtuar dhe çmimi i karburantit është rritur.
“Rruga është shumë e keq nuk ve njëri dorë, gjithë gropa dhe gurë tani që vjen dimri është dhe më keq është copë-copë. Dy nxënës kanë ngelur në Qafë-Dardhë dhe 3 i marrim në Fushë-Shpatë janë tre. S’ka leverdi”.
Nga ana tjetër, të tjera familje kanë ikur nga fshati, pasi shkollimi i fëmijëve ju kushton më shumë. Një prej tyre thotë që i biri të mos mbetej pa shkollë po jetojnë me qira në Librazhd.
“Jemi në Librazhd me qira, ikëm se nuk ka rrugë s’ka shkollë. Shkonte çuni që atje në Qukës dy orë.”
Me të njëjta probleme përballen dhe dhjetëra nxënës të fshatrave të tjerë të largët të Librazhdit. Në shumë prej tyre shkollat janë mbyllur. Ata nuk kanë të ardhura dhe akses për të ndjekur mësimin në fshatra të tjerë.
Discussion about this post