Shfaqja e fundit e Kryeministrit Edi Rama në Durrës, një takim i pompuar te ndërtimet pa leje, nuk është veçse një farsë e orkestruar mjeshtërisht për të shmangur pasqyrën e realitetit të hidhur. Rama, me teatrin e tij të zakonshëm, zgjedh të akuzojë viktimat – bashkitë dhe IKMT-në, instrumenta të qeverisjes së tij prej katër mandatesh tashmë – për këtë gangrenë që ka pushtuar themelet e vendit.
“Dobësia e madhe e IKMT-së,” psherëtin Rama, duke iu referuar Tiranës, Vlorës, Thethit, sikur të fliste për entitete autonome, të shkëputura nga kontrolli i tij dhjetëvjeçar. Ai fajëson biznesin, duke e paraqitur si një forcë anarkike që shkel ligjin, por harron të përmendë aleancat e dyshimta mes pushtetit dhe interesave të errëta që e ushqejnë këtë anarki.
Kulmin e hipokrizisë e arrin kur sulmon prokuroren Gjeli, viktimën e radhës në teatrin e tij të akuzave. Për bumin e ndërtimeve pa leje në Theth, Rama zgjedh një prokurore si kokën e turkut, duke injoruar përgjegjësinë e qeverisë së tij që ka lejuar këtë shkelje masive të ndodhë nën hundën e institucioneve të varura prej saj.
Çfarë cinizmi! Rama, pas katër mandatesh, pas më shumë se dhjetë vitesh në pushtet, “zgjohet” papritmas për të denoncuar ndërtimet pa leje. A ka ndonjë kuptim ky teatër i vonuar? Ai, arkitekti i këtij peizazhi të shformuar urban, shfaqet si i pafajshëm, duke fshehur gishtin tregues që drejtohet nga ai.
Në kulisat e kësaj drame të shëmtuar, qarkullon edhe pista e interesave oligarkike. Shembjet në Theth, sipas kësaj teorie, mund të jenë thjesht një pastrim terreni për investitorët e privilegjuar, në vazhdën e “paketës së maleve” famëkeqe, e cila dhuron tokë në emër të “zhvillimit strategjik”, një eufemizëm i përdorur shpesh për të kamufluar dhunimin e territorit.
Thethi është një bastion i komunitetit, ku oligarkët e kanë të vështirë të hyjnë. Investimet atje janë kryesisht fryt i djersës së banorëve vendas, të cilët Rama, në rolin e tij të ri si “kryetar bashkie” i gjithë vendit, zgjedh t’i kritikojë.
Edhe investimi pompoz në satelitët “spiunë” Albania 1 dhe 2, që Rama i pat premtuar si zgjidhje magjike për ndërtimet pa leje, ka dështuar të japë rezultate konkrete, duke mbetur një tjetër fasadë e dështimit qeveritar. Tani, Rama na prezanton një tjetër ide utopike: kamera dhe GPS në çdo kantier ndërtimi, duke injoruar faktin se bashkitë që institucionet që kontrollojnë territorin, për një kohë të gjatë, kanë qenë nën kontrollin e partisë së tij.
Pyetja që shtrohet është e thjeshtë: a mund të jenë të gjithë të “këqinj” dhe vetëm Rama “i mirë”? Paralajmërimet e tij ndaj kryebashkiakëve për mungesë vigjilence dhe performancë të dobët tingëllojnë qesharake, kur ai vetë ka qenë në krye të këtij sistemi për një kohë të gjatë.
Së fundi, le të mos harrojmë amnistitë e mëparshme të qeverisë për ndërtimet pa leje ndaj oligarkëve si Salillari apo Lul Morina, një praktikë që e bën edhe më të pakuptimtë këtë teatër të fundit. Në një shoqëri demokratike, përgjegjësia nuk mund të jetë një fjalë boshe dhe ligji nuk mund të jetë një instrument selektiv në duart e pushtetit. Ajo që Rama po shfaq nuk është veçse fytyra e vërtetë e një lideri që i ka shndërruar institucionet në skenë personale për të shmangur përgjegjësinë dhe për të vazhduar lojën e tij të gjatë të pushtetit.
Discussion about this post