Deputeti i Partisë Demokratike, Belind Këlliçi, në një reagim, me rastin e 8 Dhjetorit, ngriti alarmin për situatën e rënduar të të rinjve në vend, duke e cilësuar këtë ditë “Ditën e Rinisë, pa rini”.
Këlliçi u shpreh optimist se Shqipëria mund të ketë një të ardhme më të mirë, duke e cilësuar vendin si të aftë për t’u rinovuar dhe ndryshuar, nëse të rinjtë angazhohen realisht në proceset e reformimit. Ai i mbylli urimin e tij të 8 Dhjetorit me thirrjen ndaj të rinjve për të marrë përgjegjësi dhe për të luftuar për ta kthyer Shqipërinë në një vend europian: “Nëse jo sot, kur? Nëse jo unë, kush?”
Reagimi
Dita e Rinisë, pa rini!
8 Dhjetori e gjen shoqërinë shqiptare në një situatë tejet problematike sa i takon rinisë.
Shifrat e dëshirës për të emigruar janë në nivele alarmante, ku 79% e studentëve deklarojnë se kanë dëshirë të largohen, nga një anketë e Qendrës për Studime
Ekonomike dhe Sociale.
Klasa e mesme, shtresa më produktive e shoqërisë dhe ajo që nxit zhvillimin demografik dhe ekonomik të një vendi, deklaron se ka dëshirë të emigrojë në masën 40%.
Këto shifra tregojnë për një tendencë masive të ikjes e cila sigurisht që sjell pasojat e saj sociale, ekonomike dhe politike.
Nxënësit në arsimin parauniversitar janë pakësuar, me fenomenin gjithnjë në rritje të shkollave të mbyllura, sidomos në fshat.
Arsimi universitar nuk është në cilësinë e duhur dhe studentët, të cilët do duhej të ishin të parët të interesuar për ta reformuar, ndihen indiferentë dhe presin rastin të emigrojnë.
Arsimin nuk e shohin të lidhur me tregun e punës dhe diplomën të pavlerë për një jetë të suksesshme.
Xhanëm, cila alternativë ju jepet?
Vetë Kryeministri ju premton “pasaportën europiane” si zgjidhje për çdo hall, nëpërmjet largimit.
Kjo situatë ka krijuar problemet e veta të pashmangshme edhe në tregun e punës, në produktivitet, në frenimin e rritjes.
Bizneset në sektorë si ndërtimi, industria apo turizmi po hasen me mungesë të fuqisë punëtore dhe po përpiqen ta marrin atë nga vende të huaja si India, Bangladeshi apo shtete afrikane.
Profesionistët, zanatçinjtë mungojnë në qendrat urbane aty ku ka më shumë nevojë.
Rinia shqiptare është e keqinformuar, e keqorientuar, e dëbuar.
Shumë prej të rinjve kanë përfunduar jo vetëm përdorues të drogës por edhe ushtarë apo punëtorë krahu të krimit të organizuar, i cili me bekimin qeveritar e shfaq veten si e vetmja shkallë sociale dhe mënyrë e shpejtë për të dalë nga varfëria.
A ka një dritë në fund të tunelit?
Sigurisht që po.
Shqipëria nuk është një vend gjeografikisht i varfër, historikisht i pashpresë apo institucionalisht i destinuar për dështim.
Shqipëria i ngërthen në vetvete energjitë për t’u rinovuar, për t’u rritur, për të ndryshuar.
Kjo sigurisht që do të kërkojë reforma strukturore por asnjë prej këtyre reformave nuk mund të jetësohet pa një angazhim real, të drejtpërdrejtë dhe me vullnet të lirë të të rinjve.
Shqipëria mund ta shpëtojë veten.
Të rinjtë mund ta shpëtojnë veten.
Me energjinë, talentin, përkushtimin, idealizmin e moshës.
Thjesht duhet t’i bëjnë vetes pyetjet:
Nëse jo sot, kur?
Nëse jo unë, kush?
Gëzuar 8 dhjetorin, ju të rinj që keni vendosur të vijoni betejën në vendin tuaj e ta bëni Shqipërinë një vend europian!
Discussion about this post