Në një vend ku njerëzit paguajnë sigurime nga halli, jo nga dëshira, Eurosig ka ditur të përfitojë më mirë se kushdo nga ky sistem tërësisht i prishur. Shfaqet me zyrat e veta luksoze, me reklama që flasin për “besim dhe garanci”, por sapo vjen puna te zbatimi i këtyre fjalëve, gjithçka zbërthehet si një kartolinë propagandistike.
⸻
Në Shqipëri: Ligjërisht i fuqishëm, praktikisht i padukshëm kur ke nevojë
Qytetarët shqiptarë që kanë pasur “fatkeqësinë” të kenë një dëm të mbuluar nga Eurosig, tregojnë histori të njëjta: sorollatje pafund, dokumente të humbura, përgjigje arrogante nga zyrtarët dhe dëmshpërblime qesharake që nuk mbulojnë as riparimin më të thjeshtë.
Ndërkohë që kompanitë e sigurimeve në Evropë konkurruan për cilësi dhe shpejtësi në shërbim, Eurosig në Shqipëri ndërtoi një sistem ku klienti duhet të “luftojë” për të marrë atë që i takon me ligj.
Në vend që të marrësh siguri, merr stres. Në vend që të marrësh shërbim, merr heshtje dhe zhgënjim.
⸻
Në Kosovë: Nga hero financiar në prag falimentimi
Në Kosovë, situata është edhe më ironike. Pas blerjes së INSIG Kosova, Eurosig e shiti ëndrrën e një sigurie moderne dhe profesionale. Por brenda pak vitesh, kompania përfundoi nën administrim të Bankës Qendrore të Kosovës, për shkak të problemeve serioze me solventësinë dhe qëndrueshmërinë financiare.
Thënë ndryshe: kompania që duhet të siguronte të tjerët, nuk ishte në gjendje të siguronte veten.
Dhe si për ta bërë më thumbuese situatën, për të mbuluar humbjet, Eurosig nisi të rrisë tarifat ndaj klientëve – klientë që gjithsesi, nuk morën asnjë shërbim më të mirë.
⸻
Investime në banka, por jo në besim
Në vend që të fokusohej në rritjen e cilësisë së shërbimit, Eurosig vendosi të blejë bankë. Më shumë se 81% e United Bank of Albania tani është në pronësi të saj. Pyesim: A është kjo prioritet për një kompani sigurimesh që ende s’e ka zgjidhur dot çështjen bazë: dëmshpërblimin në kohë dhe me dinjitet?
Po, Eurosig ka fituar mbi 1 miliard lekë në një vit të vetëm. Por pyetja e vërtetë është:
Sa nga këto para janë kursime të pamerituara të qytetarëve, që prisnin dëmshpërblime e morën heshtje?
Sa nga këto fitime janë ndërtuar mbi djersën e atyre që paguajnë për një shërbim që nuk vjen kurrë?
⸻
Të siguruar me detyrim, të trajtuar me përbuzje
Në Shqipëri dhe Kosovë, sigurimi është i detyrueshëm, por shërbimi nuk është. Dhe kur një kompani e përdor këtë detyrim për të ndërtuar pasuri mbi zhgënjimin e njerëzve, atëherë problemi nuk është vetëm etik — është sistemik.
Qytetarët nuk janë as numra e as dosje në arkiv. Janë njerëz që kanë humbje reale, që pësojnë aksidente, që presin mbështetje. Dhe ajo që marrin nga Eurosig është një sistem që të shtyn të heqësh dorë, të harrosh dëmin, të mos i hysh rrugës së gjatë me letra dhe refuzime.
⸻
Eurosig është simboli i një tregu sigurimesh që funksionon për vete, jo për klientin
Të vishesh me luks, të kesh zyrë qendrore, të blesh banka e të sponsorizosh evente, nuk do të thotë që je kompani e suksesshme.
Kur qytetari të përmend me inat, jo me respekt, je dështuar.
Në një vend normal, Eurosig do të ishte marrë nën hetim. Në Shqipëri dhe Kosovë, ajo vazhdon të zgjerohet. Sepse kjo është një nga ato kompani që rritet jo nga cilësia, por nga toleranca ndaj abuzimit.
⸻
Në fund të ditës, pyetja është e thjeshtë:
A je më i sigurt pasi ke paguar Eurosig… apo më i pasigurt?
Discussion about this post