Real Madridi do të luajë këtë të mërkurë, në orën 21:00 atë që mund të jetë ndeshja e dytë më e rëndësishme e sezonit, ndeshja e dytë gjysmëfinale e Champions League kundër Manchester Cityt. Fakti që nuk është në vendin e parë për nga rëndësia, është se logjikisht çdo lojtar i Real Madridit pret që ajo ndeshje e vitit të jetë finalja e madhe, përplasja vendimtare për trofeun e Champions në Stamboll.
Skuadra e Ancelottit pati ndjesi më të mira se sa rezultati në ndeshjen e parë. Ai 1-1 në Bernabeu erdhi për të treguar se Madridi jo vetëm që mund të konkurrojë ballë për ballë me këtë City miliarder, por gjithashtu mund të jetë më i mirë në lojën e futbollit. Në Chamartín ishte, por nuk mori çmimin e merituar.
Natyrisht, për të bardhët do të ishte më mirë ta luanin ndeshjen në shtëpi, por skuadra nuk ka respekt më shumë se duhet për Etihadin, Haaland apo Guardiolën. Për më tepër, nëse do të kishim një matës të rrahjeve të zemrës para televizorit me rrahjet e zemrës së norvegjezit, katalanasit, Kroos apo Modric, me siguri këta dy të fundit, ata të Madridit, do të ishin me shpejtësi më të ulëta, më të qetë. Dhe ky është një avantazh.
Është evidente se nëse flasim për eksperiencë në ndeshje të këtij lloji, Real Madrid ka një avantazh kolosal ndaj Cityt. Gjithashtu, këtë avantazh, e ka në krahasim me çdo klub tjetër në Evropë.
Të jesh në gjendje të luash në gjysmëfinale ose në finalet e mëdha të ndeshjeve të Champions League sikur je duke luajtur në oborrin e shtëpisë është diçka që e disponojnë vetëm lojtarët si ata të klubit mbretëror.
As ambienti dhe as konkurrenca nuk i trembin dhe kjo e ka inatosur më shumë Guardiolan, sepse ai e di që “Los Blancos”, veçanërisht në Evropë, janë në gjendje të bëjnë atë që Di Caprio dështoi pas fundosjes së Titanikut, të mbijetonte.
Surprizë nga Ancelotti në minutat e fundit?
Tani mbetet për t’u parë se çfarë loje do të bëjë Ancelotti në Mançester. Dukej se Rudiger do të ishte një titullar i rregullt dhe, në befasi, Ancelotti ndryshoi mendim dje, duke pretenduar një konfuzion në përgjigje, e vërtetë apo mashtrim? Vetëm Carlo e di.
E sigurt është që Madridi nuk është i detyruar të bëjë asgjë që në fillim, as goli i pësuar në shtëpi nuk e penalizon (ai rregulli i golit me vlerë të dyfishtë jashtë shtëpisë nuk ekziston më), as nuk ka nevojë të bëjë rrëmujë duke kërkuar golin me çdo kusht.
Për më tepër, plani i Carlettos është të përballojë goditjen e parë të rivalit dhe më pas ta anestezojë atë me një ‘goditje’, sigurisht në formën e një kundërsulmi. E mira e rekordmenëve të Europës është se, në këtë kompeticion, është e vështirë t’i eliminosh, sepse janë unikë.
Rruga drejt titullit të pesëmbëdhjetë të Champions League është vetëm dy ndalesa larg. Etihad Stadiumi mund të jetë i parafundit. Sonte, Real Madrid kërkon të rishkruajë historinë.
RRESHTIMET E MUNDSHME
Manchester City: Ederson; Walker, Days, Stones, Akanji; Rodri, De Bruyne, Gundogan; Bernardo Silva, Grealish dhe Haaland
Real Madrid: Courtois, Carvajal, Militao, Alaba, Camavinga, Kroos, Modric, Valverde, Rodrygo ose Rudiger, Benzema dhe Vinicius
Arbitri: Szymon Marciniak
Discussion about this post