Auron Tare, specialist i trashëgimisë kulturore foli mbi braktisjen totale të trashëgimisë nga institucionet shtetërore, ku u shpreh se ajo po shkatërrohet përditë nga neglizhenca, paaftësia dhe mungesa e vizionit të qeverisë.
Tare theksoi se trashëgimia dhe turizmi janë çështje kombëtare, por në Shqipëri trajtohen pa asnjë prioritet. Ai denoncoi mungesën e reformave serioze, shkatërrimin e ekipeve të specializuara, si dhe fakton se në vend nuk ka më restauratorë apo administratorë profesionistë të trashëgimisë.
Sipas tij, qeveria shqiptare po dështon të mbrojë një nga pasuritë më të mëdha kombëtare, ndërkohë që vendet si Greqia dhe Italia fqinjët tanë janë shembuj të suksesshëm se si trashëgimia kthehet në vlerë ekonomike dhe identitare.
Pjesë nga deklarata:
Unë mendoj që çështja e trashëgimisë ka kohë që është në drejtim të paditur dhe që nuk po riformatohet, pavarësisht se në përgjithësi mundohemi ta kanalizojmë.
Trashëgimia dhe turizmi janë çështje kombëtare. Një sërë reformash janë nisur, por ose janë lënë përgjysmë, ose nuk janë mundësuar për të formatuar siç duhet çështjen e trashëgimisë.
Trashëgimia është çështje dashurie dhe angazhimi. Ngelet vetëm tek kaq, ndërkohë që ne kemi fatin të jemi mes Greqisë dhe Italisë shembuj globalë që mund t’i sjellim në vendin tonë.
Në qendrat kryesore si Apollonia, Bylisi, Butrinti, dikur kanë ekzistuar ateli të famshme grupe specialistësh restauratorësh. Në Gjirokastër, për shembull, ato nuk ekzistojnë më: ose kanë humbur jetën, ose janë larguar jashtë vendit. Kujdestari dhe restauratori që mirëmbajnë monumentet nuk janë më. Mungon atdhedashuria dhe menaxhimi.
Ne nuk kemi një shkollë për menaxhimin e trashëgimisë kulturore. Me një arkeolog e bëjnë drejtor dhe e çojnë te futbolli.
Bota ka administratorë të trashëgimisë ne kemi zero. Nuk kemi, nuk e bëjnë, nuk dinë ta bëjnë.
Para pak ditësh isha në kalanë e Beratit. Një numër i lartë turistësh aty futeshin taksi, makina, makinat e banorëve, përmes dyerve të ngushta. Kamionë me akullore, kamionë me rraqe ndërkohë që turistët mezi hynin. Kur hyje brenda, të dilte përpara një zotëri që të ofronte udhëtim me kuaj e karrocë. Muret me tantella… ishte një pamje banale, kur mjafton vetëm ta administrosh.
Administrimi është çështja më e thjeshtë që neve na mungon.
Discussion about this post