Zgjedhja është bërë dhe FIGC (Federata Italiane e Futbollit) nuk ka ndërmend të kthehet prapa. Presidenti federal Gabriele Gravina dëshiron që Luciano Spalletti të jetë trajneri i radhës i kombëtares dhe në ditët e fundit, përfshirë edhe këtë 15 gusht të nxehtë, ka punuar me vendosmërinë maksimale në këtë drejtim. Rezultati? Tani marrëveshja është vërtet afër, vetëm detajet mungojnë.
Pavarësisht shpërthimit të ashpër të Aurelio De Laurentiis, Federata – dhe rrjedhimisht edhe Spalletti – nuk duken aspak të shqetësuar për klauzolën e famshme që lidh trajnerin nga Certaldo me Napolin dhe që do të parashikonte pagesën e dëmshpërblimit për klubin blu në këtë rast. Gravina vazhdon rrugën e tij, dukshëm i bindur nga indikacionet e avokatëve të tij, të cilët insistojnë veçanërisht në mungesën e një “marrëveshjeje jokonkurrence”, e cila do të ishte baza e klauzolës me të cilën De Laurentiis sot pretendon të drejtën për të pasur pak më shumë se 2,6 milionë euro.
Koncepti është i thjeshtë: Kombëtarja nuk konkurron me Napolin, i cili për këtë arsye nuk do të kishte asnjë kompensim.
Më pas është çështja e “kufizimit të konfidencialitetit” që do të ishte e pranishme në marrëveshjen kuadër të nënshkruar para Dhomës së Punës e cila përmban klauzolën e famshme.
Nëse do të ishte prezente, edhe fjalët e shprehura sot nga presidenti i Napolit (përveç deklaratave të shumta të ditëve të fundit për këtë çështje) mund të sillnin ujë në mullirin e Spallettit dhe FIGC-së në një mosmarrëveshje të mundshme që Napoli mund të hapte në të ardhmen.
Ajo që ka rëndësi për Gravinën tani është t’i japë Italisë, e cila në shtator do të përfshihet në dy ndeshje të rëndësishme për kualifikimin në Europian me Maqedoninë e Veriut dhe Ukrainën, trajnerin më të mirë të mundshëm: Luciano Spalletti.
Discussion about this post